O Mêdo - João Bosco

Deu meia-noite agora e

Sem sono eu me deito

Lá fora a lua aclara

A treva escura é jogo feito

Um vulto me apavora

Um olho, o vôo de um suspeito

Vixe, Nossa Senhora

Afastai esse morcego

Livrai-me desse medo

Eu rogo, eu peço arrêgo

Sai medo de mim

Sai de mim

Água, água

Água de fogo eu choro

A me ferir

Meu grito é um silêncio

Sem fim

Eu suo seco sem

Saliva, sob o sol

Sem sombra, é sempre

Deserto em mim

E sigo a seco sem

Uma nuvem no céu

Só sede queima

O meu jardim

Deu meia-noite agora e

De tudo eu tenho medo

Lá fora a lua aclara

E do medo nasce medo

Um vulto me apavora

É que do medo eu tenho medo

Vixe, Nossa Senhora

É medo, é medo, é medo, é medo

Livrai-me desse medo

Eu rogo, eu peço arrêgo

Sai medo de mim

Sai de mim

Água, água

Água de fogo eu choro

A me ferir

Meu grito é um silêncio

Sem fim

Eu suo seco sem

Saliva sob o sol

Sem sombra é sempre

Deserto em mim

E sigo a seco sem

Uma nuvem no céu

Só sede queima

O meu jardim

Olho pra frente, olho pro lado

Olho pra trás já fatigado

É tanto medo

De repente não dá mais

E penso mudo, penso inteiro

Penso tudo, em desespero

Corro em vão, não tem saída

Estou na mão

E sinto frio, sinto ardência

Sinto sempre alguma ausência

A febre vem e no vazio

Se detém

E vejo caras, vejo bocas

Vejo taras quase roucas

Um horror por trás é sempre

Medo e dor

Қазір түн ортасы және

Ұйқысыз жатып жатырмын

Сыртта ай тазарады

Қараңғылық - бұл жасалған ойын

Фигура мені қорқытады

Бір көз, күдіктінің ұшуы

Қараңызшы, біздің ханым

мына жараны итер

мені осы қорқыныштан босат

Мен дұға етемін, жеңілдік сұраймын

Мені қорқытты

менің ішімнен кет

Су су

От су мен жылаймын

мені ренжіту үшін

Менің айқайым - тыныштық

Аяғы жоқ

Мен онсыз құрғаймын

Сілекей, күн астында

Көлеңке жоқ, ол әрқашан

мендегі шөл

Құрғақсыз еремін

Аспандағы бұлт

тек шөлдеу күйдіреді

менің бақшам

Қазір түн ортасы және

Мен бәрінен қорқамын

Сыртта ай тазарады

Ал қорқыныштан қорқыныш туады

Фигура мені қорқытады

Мен қорқыныштан қорқамын

Қараңызшы, біздің ханым

Бұл қорқыныш, бұл қорқыныш, бұл қорқыныш, бұл қорқыныш

мені осы қорқыныштан босат

Мен дұға етемін, жеңілдік сұраймын

Мені қорқытты

менің ішімнен кет

Су су

От су мен жылаймын

мені ренжіту үшін

Менің айқайым - тыныштық

Аяғы жоқ

Мен онсыз құрғаймын

Күн астындағы сілекей

әрқашан көлеңке болмайды

мендегі шөл

Құрғақсыз еремін

Аспандағы бұлт

тек шөлдеу күйдіреді

менің бақшам

Мен алға қараймын, мен жағына қараймын

Артыма қарасам шаршадым

қатты қорқады

Кенеттен ол енді жұмыс істемейді

Және мен ақымақ деп ойлаймын, толық деп ойлаймын

Мен бәрін ойлаймын, үмітсіз

Бекер жүгіремін, амал жоқ

Мен қолымдамын

Мен тоңып, күйіп тұрғандай сезінемін

Мен әрқашан бірдеңе жоқтық сезінемін

Қызуы көтеріліп, бос              безбегі

Ұстайды

Мен беттерді көремін, ауыздарды көремін

Мен дерлік қарлығаштарды көремін

Артында қорқыныш әрқашан болады

қорқыныш пен ауырсыну