The Shifting, Whispering Sands - Jim Reeves

I discovered the valley of the shifting whispering sands

While prospecting for gold in one of our western states.

I saw the silent windmills, the crumbling water tanks

The bones of cattle and burrows, picked clean by buzzards

Bleached by the desert sun.

I stumbled over a crumbling buckboard nearly covered by the sands

And stopping to rest I heard a tinkling whispering sound

And suddenly realised that even though

The wind was quiet the sand did not lie still.

I seemed to be surrounded by a mystery so heavy

And oppressive I could scarcely breath

For days and weeks I wandered aimlessly in this valley

Seeking answers to the many questions

That raced through my fevered mind.

Where was everyone why the white bones, the dry wells

The barren valley where people must have lived and died

Finally I could go no farther my food and water gone

I sat down and buried my face in my hands and resting thus

I learnt the secret of the shifting whispering sands.

How I escaped from the valley I do not know

But now to pay my final debt for being spared

I must tell you what I learned out there on the desert

So many years ago.

(When the day is oddly quiet

And the breeze seems not to blow

One would think the sand was resting

But you’ll find this is not so.

It is whisp’ring softly whisp’ring

As it slowly moves along

And for those who stop and listen

It will sing this mournful song.

Of sidewinders and the horntoads

Of the Thorny Chaparral

In the sunny days and moonlight nights

The coyote’s lonely yell.

How the stars seem you could touch them

As you lay and gaze on high

At the Heavens where we’re hoping

We’ll be going when we die.).

Мен айналып жатқан сыбырлы құмдардың алқабын  таптым

Біздің батыс штаттарымыздың бірінде алтын іздеу кезінде.

Мен үнсіз жел диірмендерін, құлаған су ыдыстарын көрдім

Ірі қара мал мен қорымның сүйектері, тазартылған Buzzards

Шөлде күннен ағартылған.

Мен құм басып қала жаздаған құлап бара жатқан тақтайға сүріндім

Демалуға тоқтап, сыбырлаған дыбысты естідім

Және мұны кенеттен түсіндім

Жел тыныш болды құм бір орнында қалмады.

Мен жұмбақпен қоршалған сияқтымын

Ал мен жаман мен әрең дем алдым

Күндер, апталар бұл алқапта мақсатсыз кездім

Көптеген сұрақтарға жауап іздеу

Бұл менің  қызған  санамнан  жүгірді.

Қайда еді бәрі неге ақ сүйек, құрғаған құдық

Адамдар өмір сүріп, өлген болуы керек, тақыр алқап

Ақырында, ары қарай бара алмадым тамақ      су    кетті

Мен отырдым да, бетімді қолыма қойып, демалдым

Мен ауысудың сыбырлап жатқанын білдім.

Мен алқаптан қалай                                                                                                                                                                                                                 |

Бірақ енді соңғы қарызымды өтеу үшін

Мен саған не білгенімді саған айтуым керек

Сонша жыл бұрын.

(Күн біртүрлі тыныш болғанда

Ал жел соқпайтын сияқты

Құм демалып жатыр деп ойлауға болады

Бірақ бұл олай емес екенін көресіз.

Бұл сыбырлау, ақырын сыбырлау

Ол баяу қозғалатындықтан

Ал тоқтап тыңдайтындар үшін

Ол осы мұңды әнді шырқайды.

Бүйірлік және мүйізді құрттардан

Торни Чапаррал туралы

Шуақты күндер мен айлы түндерде

Койоттың жалғыз айқайы.

Жұлдыздар қалай көрінеді, сіз оларға қол тигізе аласыз

Сіз жатып, биікке қараған кезде

Біз үміттенген аспанда

Біз өлгенде барамыз.).