Wierzyłem Tak - Jeden Osiem L

Kiedyś zapomniał o nas Bóg-niedopatrzenie

Minął rok minął tak

Dziś już nic nie zmienię

Kiedyś Ty kiedyś ja

Jedna całość, jeden świat

W jeden oddech cisza zamieniała nasze dwa

Nagle czas zatrzymał się by los mógł nam ukraść

Wieczność przyrzeczoną nie było jutra

Umarły plany, wszystko to co było piękne

Umarła miłość w jednej chwili niepojęte

Zniknęło szczęście, a może nigdy go nie było

Być może mnie i Ciebie nigdy nic nie łączyło

Nie wiem nie ważne dziś już nie pamiętam

Albo udaje tylko twardy chłopak co nie pęka

I nowym dźwiękiem, wersem to oddalam

Znów robię swoje

Przeszłość zagłuszam lekiem hałas

Z dala od wspomnień

To recepta by zapomnieć

Czas raz na zawsze zdusił między nami płomień

Wierzyłem tak, wierzyłem, że znalazłem szczęście

Lecz tylko w snach tuliłem Cię w nich nasze miejsce

Na zawsze już obudzę się nie zasnę więcej

Nigdy wiem nie zdarzyła się miłość nam

W tamtych oczach widziałem smutek, anielski spokój

Głucha cisza wokół mnie i tylko ona pusty pokój

Tylko ona, setki rozsypanych zdjęć

Dwie postacie, miłość tylko to liczyło się

Wtedy wierzyła bardzo, myślała to jest napisane

Obłędna miłość jak sen na jawie

Przyszłość, która pozostała planem

Zły podmuch losu zniszczył wszystko rozsypane

Uciekły gdzieś, nie wróci już nigdy

Pamięta jak odchodzi, wszystkie marzenia prysły

Modliła się by to był tylko sen

Gdy otworzy oczy wszystko ułoży się

Lecz los nie miał ich w swoich planach

Setki zdjęć wokół niej, ona pozostała sama

Pozostały marzenia, tysiące wspomnień

Cudowne chwile, o których dziś musi zapomnieć

Czas mnie zmienił wiara w miłość mi obrzydła

Sam na ziemi przykre, ale muszę przyznać

Czas mnie zmienił w jednej chwili podciął skrzydła

Kradnąc jutro przekuł serce niczym igła

Wiem, rozumiem, kocham proszę dumnie

Wracaj, tęsknię, żyć bez Ciebie już nie umiem

Ty na zawsze dobrze wiesz przecież znasz mnie

Nic nie ważne, bo w ramionach Twoich zasnę

Zgasło wszystko, blady świt odebrał przyszłość

Jednym ruchem fikcję zmienił w rzeczywistość

Zabrał wszystko z naszych marzeń nic nie wyszło

Bez pamięci na tym świecie żyć mi przyszło

Lepiej tak na żadną już tak nie popatrzę

Dobrze wiem raz obudzony już nie zasnę

Tylko sen w nim pozostaniesz już na zawszę

Pierwszy dzień dzisiaj na nowo wszystko zacznę

Құдай бақылауы бізді бір рет ұмытты

Бір жыл өтті, солай өтті

Мен бүгін ештеңені өзгертпеймін

Бір кездері сен мен болдың

Бір бүтін, бір әлем

Тыныштық екеумізді бір демге айналдырды

Тағдыр бізді ұрлап кетуі үшін кенеттен уақыт тоқтады

Уәде етілген мәңгіліктің ертеңі жоқ еді

Жоспарлар өлді, бәрі әдемі болды

Махаббат ақылға сыймайтын сәтте өлді

Бақыт жоғалды, мүмкін ол ешқашан болған емес

Мүмкін сіз бен бізде ешқашан ортақ ештеңе болмаған шығар

Білмеймін, әйтеуір, бүгін есімде жоқ

Әлде сынбайтын қатал бала ғана

Ал жаңа дыбыспен, өлеңмен, жоққа шығарамын

Мен қайтадан жұмысымды істеп жатырмын

Бұрынғы шуды жасыру үшін мен дәрі қолданамын

Естеліктерден алшақ

Бұл ұмытуға болатын рецепт

Уақыт арамыздағы жалынды біржолата сөндірді

Солай сендім, бақыт тапқаныма сендім

Бірақ мен сені өз орнымызда ұстадым

Мен мәңгілік оянамын, енді ешқашан ұйықтамаймын

Мен ешқашан махаббаттың бізбен болғанын білмеймін

Сол көздерден мұңды, періштедей тыныштықты көрдім

Айналамда саңырау үнсіздік, тек ол бос бөлме

Тек оның, жүздеген шашыраңқы фотосуреттері

Екі кейіпкер, тек махаббат маңызды болды

Сонда ол қатты сенді, ол жазылған деп ойлады

Арман сияқты ессіз махаббат

Жоспар болып қалған болашақ

Тағдырдың жаман жарылысы шашылғанның бәрін жойды

Бір жерге қашып кетті, енді қайтып келмейді

Кеткені есіне түседі, армандардың бәрі кетті

Ол тек арман болсын деп дұға етті

Ол көзін ашса, бәрі жақсы болады

Бірақ тағдыр олардың жоспарында болмады

Оның айналасындағы жүздеген фотосуреттер, ол жалғыз қалды

Армандар қалды, мыңдаған естеліктер

Бүгін ұмыту керек тамаша сәттер

Уақыт мені өзгертті, махаббатқа деген сенімім жиіркенішті

Жалғыз жердегі жағымсыз, бірақ мен мойындауым керек

Уақыт мені әп-сәтте өзгертті, қанаттарын қиды

Ертең ұрлық жасап, жүрегін ине шаншып тескен

Мен білемін, түсінемін, мен мақтанышпен жақсы көремін

Қайт, сағындым, сенсіз өмір сүре алмаймын енді

Сен мені мәңгілікке білесің, сен мені білесің

Ештеңе маңызды емес, өйткені мен сенің құшағыңда ұйықтаймын

Бәрі сөнді, ақшыл таң болашақты алып кетті

Бір қимылмен ол фантастиканы шындыққа айналдырды

Ол біздің барлық арманымызды алды, бірақ ештеңе шықпады

Маған бұл дүниеде жадсыз өмір сүруге тура келді

Олардың ешқайсысына олай қарамағаным жөн

Мен оянсам, енді ұйықтамайтынымды жақсы білемін

Онда тек арман мәңгі қалады

Бүгін бірінші күні мен бәрін басынан бастаймын