No Habrá Más Serenatas - Javier Solis

Mis amigos cancioneros

Ya no habrá más serenatas

Que le demos a esa ingrata

Porque anoche me ha pagado

El amor que yo le daba

Con una infame traición

A las doce sale el tren

Que me ha de llevar muy lejos

Y no volveré jamás

Pero si algún día la encuentran

Le dicen que me he marchado

Ciego de tanto llorar

Si el destino me ha escogido

Para descargar en mi alma

El dolor y la crueldad

No protesto sólo pido

Que me dé pronto el olvido

Con la muerte y nada más

Mis amigos cancioneros

Cántenme la que me gusta

Que me quiero emborrachar

En la vida escrito está

Que los que amaron sufrieron

Y los que aman sufrirán

Ya no habrá más serenatas

менің ән достарым

Енді серенадалар болмайды

Сол шүкірсізге беріп жатқанымыз

Өйткені кеше түнде ол маған ақша төледі

Менің оған берген махаббатым

Жаман сатқындықпен

Сағат он екіде пойыз кетеді

бұл мені өте алысқа апарады

Ал мен ешқашан оралмаймын

Бірақ бір күні олар оны тапса

Олар оған менің кеткенімді айтады

сонша жылаудан соқыр

Тағдыр мені таңдаса

Менің жанымда жүктеп алу үшін

азап пен қатыгездік

Мен наразылық білдірмеймін, тек сұраймын

Жақында ұмытып кетейін

Өліммен және басқа ештеңемен

менің ән достарым

Маған ұнайтын әнді айт

Мен мас болғым келеді

Ол өмірде жазылған

Сүйгендер азап шекті

Ал сүйетіндер зардап шегеді

Енді серенадалар болмайды