Les avalanches - Jane Birkin

Les avalanches que l’on déclenche quand le dimanche on s’ennuie

Et que même l’ennui flanche

En regardant tomber la pluie

On se retrousse alors les manches

Pour s’imprégner de jalousie

Où es-tu, avec qui tu manges

Y’a t’il une femme qui te sourit

Et est-ce qu’elle se penche

Vers toi, quand tu lui dis

Que tu as tout ton dimanche

Que l’on est loin de Paris

Qu’avec moi et toi, ça flanche

Que tu as besoin d’un peu de ta vie

Mon homme est toujours dans l’adolescence

Et c’est ça qui me ravit

Il regarde toujours tomber les avalanches

Comme il regarde tomber la pluie

Les avalanches que l’on déclenche

Quand le dimanche on s’ennuie

On s’ennuie et on se penche

Sur des doutes qui ne font pas un pli

Qui font que l’on déclenche

Des murmures qui se déguisent en cri

Le coeur n’est plus alors étanche

Les pires soupçons sont même permis

C’est comme une soif que l’on étanche

De détails, de crayons gris

On tourne on tourne alors comme un dimanche

On ne pense plus au lundi

On regarde tomber comme une revanche

Les avalanches de pluies

Mon homme est toujours dans l’adolescence

Et c’est ça qui me ravit

Il regarde toujours tomber les avalanches

Comme il regarde tomber la pluie

Les avalanches que l’on déclenche

Quand le dimanche on s’ennuie

Quand il est loin et que je pense

À tous ces petits non-dits

J’imagine qu’il s’avance

Dans un bar une boîte de nuit

Un sourire plein de connivence

Comme le jour où il m’a pris

Mais aujourd’hui c’est dimanche

Et tombe tombe la pluie

Comme pour noyer mes espérances

J’ai que cet homme là dans la vie

Et la moindre de ses turbulences

Me jetterait au tapis

Je voudrais qu’il garde son innocence

Qu’il me revienne pas sali

Mon homme est toujours dans l’adolescence

Et c’est ça qui me ravit

Il regarde toujours tomber les avalanches

Comme il regarde tomber la pluie

Et quand on est ensemble le dimanche

Il n’y a jamais d’ennui

Et quand parfois sur moi il se penche

Le doute n’est plus permis

Le doute n’est plus permis

Жексенбіде жалықтырып жіберетін көшкіндер

Тіпті зерігу де басылады

Жаңбырдың жауғанын көру

Ендеше жеңді түріп жатырмыз

Қызғанышты жұту үшін

Қайдасың, кіммен тамақ ішесің

Саған күліп тұрған әйел бар ма?

Және ол сүйенеді

Сізге, сіз оған айтқан кезде

Сізде барлық жексенбі бар

Біз Парижден алыс екенбіз

Менімен және сізбен бұл сәтсіздікке ұшырайды

Сізге өміріңіздің бір бөлігі қажет

Менің жігітім әлі жаста

Және бұл мені қуантады

Ол әлі күнге дейін қар көшкінін бақылайды

Ол жауған жаңбырды көріп тұр

Іске қосылған қар көшкіні

Жексенбіде біз жалықтымыз

Біз жалықамыз және біз сүйенеміз

Бытырлмайтын күмән туралы

Бұл бізді қоздырады

Айғайлайтын сыбырлар

Ол кезде жүрек енді қысылып қалмайды

Ең жаман күдіктерге де жол беріледі

Бұл шөлді қандырғандай

Толық мәліметтер, сұр қарындаштар

Біз айналамыз, содан кейін жексенбі сияқты айналамыз

Біз енді дүйсенбі туралы ойламаймыз

Біз құлдырауды кек ретінде көреміз

Жаңбыр қар көшкіні

Менің жігітім әлі жаста

Және бұл мені қуантады

Ол әлі күнге дейін қар көшкінін бақылайды

Ол жауған жаңбырды көріп тұр

Іске қосылған қар көшкіні

Жексенбіде біз жалықтымыз

Ол жоқ кезде мен ойланып отырмын

Осының бәріне айтылмаған ұсақ-түйектер

Мен оның алға жылжып бара жатқанын елестетемін

Барда түнгі клуб

Білетін күлкі

Ол мені алып кеткен күн сияқты

Бірақ бүгін жексенбі

Ал жаңбыр жауады

Үмітімді сөндіргендей

Менің өмірімде бұл адам ғана бар

Және оның ең аз турбуленттілігі

Мені құлатар еді

Ол өзінің кінәсіздігін сақтаса екен

Маған кіршіксіз оралсын

Менің жігітім әлі жаста

Және бұл мені қуантады

Ол әлі күнге дейін қар көшкінін бақылайды

Ол жауған жаңбырды көріп тұр

Ал біз жексенбіде бірге болғанда

Ешқашан жалықу болмайды

Ал кейде маған сүйенеді

Енді күмәндануға жол берілмейді

Енді күмәндануға жол берілмейді