Renata Maria - Ivan Lins, Chico Buarque, Leila Pinheiro

Renata Maria

Ela, era ela era ela no centro da tela daquela manhã

tudo o que não era ela se desvaneceu

Cristo, montanhas, florestas, acácias, ipês

Pranchas coladas na crista das ondas,

as ondas suspensas no are

pássaros cristalizados no branco do céu

e eu, atolado na areia, perdia meus pés

Músicas imaginei, mas o assombro gelou

Na minha boca-as palavras que-eu ia falar

nem uma brisa soprou

enquanto Renata Maria saía do mar

Dia após dia na praia com olhos vazados de já não a ver

Quieto como um pescador a juntar seus anzóis

ou como algum salva-vidas no banco dos réus

Noite na praia deserta deserta deserta, daquela mulher

praia repleta de rastros em mil direções

penso que todos os passos perdidos são meus

Eu já sabia, meu Deus, tão fulgurante visão

não se produz duas vezes num mesmo lugar

Mas que danado fui eu enquanto Renata Maria saía do mar

Saía do mar

Рената Мария

Ол сол күні таңертең экранның ортасында болған

ол болмағанның бәрі өшіп қалды

Христос, таулар, ормандар, акациялар, ipê

Толқындардың шыңына жапсырылған тақталар,

 толқындар орында тоқтап тұрады

құстар аспанның ақ түсінде кристалданған

және Мен құмға батып, аяғымнан айырылдым

Мен елестеткен әндер, бірақ таңданыс қатып қалды

Аузымда – мен айтайын деп тұрған сөздерім

жел соққан жоқ

Рената Мария теңізден кетіп қалды

Күннен күнге жағажайда көрмегендіктен көздері ағып жатыр

Қармақ жинап жатқан балықшыдай тыныш

немесе доктағы құтқарушы ретінде

Сол әйелдің қаңырап бос жатқан жағажайдағы түні

мың бағытта ізге толы жағажай

Барлық жіберіп алған қадамдар менікі деп ойлаймын

Құдай-ау, мұндай жалындаған көріністі мен бұрыннан білдім

бір жерде екі рет өндірілмейді

Рената Мария теңізден кетіп бара жатқанда мен не болдым?

теңізді тастаңыз