29.10 - Ирина Дубцова

Я хлопнула дверью

Я оставила в твоей машине всё

Своё сердце и сигареты

Промокшие от слез

Я вышла раздетая и разбитая

Будто бы в никуда

Бросив прошлое в Порше твоем

Кажется, навсегда

Будет долго болеть еще

Может, не заживет

Будут шрамы

И самое время подстричь каре

Моими нервными клетками

Пишется этот трек

И я вряд ли без сердца

Теперь уже человек

Да

Будет снег, одинокая зима

На полгода

Там

Где ты с ней, не бывает снега

Но

Так же холодно

Мне до тебя

Всего лишь три часа

По снежному небу

Я бы и хотела

Но ты с ней

Я бы полетела, но снег…

Я вырвала сердце

Я не чувствую, кажется, ничего

Пусть все катится к черту

И под откос ещё

Мне все равно, даже если

Обрушатся небеса

Все, что вспомню последним – эти твои глаза

Будет вряд ли болеть уже

Нечему же болеть

К лету, может, от этого не останется следа

Я слышала, что без сердца получится не жалеть

А еще бы из памяти вычеркнуть навсегда

Да

Будет снег, одинокая зима

Мен есікті тарс еткіздім

Мен бәрін сенің көлігіңе қалдырдым

Жүрегің мен темекің

Көз жасымен дымқыл

Жалаңаш, сынық болып шықтым

Бұл ешқайда кетпейтін сияқты

Өткенді Porsche-де қалдыру

Мәңгілік сияқты

Бұл ұзақ уақыт бойы ауырады

Өмір сүрмейтін шығар

Шрамы болады

Ал шашыңызды қиюдың уақыты келді

менің жүйке жасушаларым

Бұл трек жазылып жатыр

Ал менде жүрек жоқ деп айтуға болмайды

Енді еркек

Иә

Қар жауады, жалғыз қыс болады

Жарты жыл бойы

Ана жерде

Сен онымен қайдасың, қар жоқ

Бірақ

Дәл суық

Мен саған байланыстымын

Бар болғаны үш сағат

Қарлы аспан арқылы

Мен қалаймын

Бірақ сен онымен біргесің

Мен ұшатын едім, бірақ қар...

Жүрегімді жұлып алдым

Мен ештеңе сезінбейтін сияқтымын

Бәрі тозаққа кетсін

Және одан да төмен

Маған бәрібір болса да

Аспан құлайды

Менің есімде қалғаны – сенің көздерің

Бұл енді ауырмайды

Ештеңе ауыртпайды

Жазға қарай бұдан із қалмайтын шығар

Жүрек болмаса өкінбейтін болады деп естідім

Және мәңгі есте сақтау үшін

Иә

Қар жауады, жалғыз қыс болады