Sira - Inma Serrano

Yo le decía a las olas

Por favor dejad que venga

Que no se lleve a mi amiga

Antes de que pueda verla

A esta vida y la fatiga

Fatiga de padecerla

Con sus alegrías y penas

Pero la espalda bien recta

Y aunque ande por penas

Sufrimiento y con llanto

Yo amo el camino

Por eso quiero tanto

El suelo que pisas

La arena y los charcos

Que en el agua salada

Al pasar vas dejando

Con lo rápido que pasan los días

No me da tiempo a pensar

Gracias por este momento robado

Para un poema que ayer

Cuando justo salía de casa

Al pasar la puerta recordé

El mar y las velas

Las olas que van

Marcando el camino

Que tú llevarás

Si no es en los sueños

Será al despertar

Por lo que a la corriente

Nadie puede enseñar

Cuando justo salía de casa

Al pasar la puerta recordé

Hace cuanto y como te quería

Cuanto de menos te eché

Aunque nunca me acostumbrase

A que te fueras antes de tiempo

Por ti, y por todos nuestros mayores

Que ya marcharon a otra suerte

Мен толқындарға айттым

өтінемін, келсін

Менің досымды алма

Мен оны көрмей тұрып

Бұл өмірге, еңбекке

Онымен ауырудан шаршау

Қуанышы мен қайғысымен

Бірақ арқаңызды тік ұстаңыз

Қайғыдан өтсем де

Азап пен жылау

Мен жолды жақсы көремін

Сондықтан мен қатты қалаймын

Сіз жүрген жер

Құм мен шалшық

тұзды суға қарағанда

өтіп бара жатып кетесің

Күндер қалай тез өтіп жатыр

Менің ойлануға уақытым жоқ

Осы ұрланған сәт үшін рахмет.

Кешегі бір өлең үшін

Мен үйден жаңа шығып бара жатқанда

Есіктен өтіп бара жатып есіме түсті

Теңіз және желкендер

кететін толқындар

жолды белгілеу

сіз алатыныңыз

егер арманда болмаса

Сіз оянған кезде болады

осылайша ағымға

ешкім үйрете алмайды

Мен үйден жаңа шығып бара жатқанда

Есіктен өтіп бара жатып есіме түсті

Қанша уақыт болды және мен сені қалай сүйдім

сені қаншалықты сағындым

Мен бұған ешқашан үйренбегенмен

Уақытыңыздан бұрын кетуіңіз үшін

Сіздер үшін және біздің барлық қарияларымыз үшін

Олар басқа тағдырға кетті