Malevolent Sanction - Inferi

Terra tribus annulos,

Primus, the river, a nile of coagulated encrusted shores

Blisters boil from flesh to blood

Beyond sight stretched the streams of gore

Hideous spawn, nessus the damned, deemed to guide

Head of an ox and body of man

Punishment for the most heinous of crimes

Reveal the path upon which we shall bride

Through the forest of mors voluntaria

To live like gods with a tyrannous reign

To walk the earth enraged whilst delivering pain

Murder finds justice in the fire of the brook

Smolder in the blood of every life that you took

Murderous executions, decimators of life

Perpetually captive to blood spilling innocents with spite

Sodomized in the Phlegathon’s malevolent sanction

Forever the lungs of the butcher internally filled with flame

For great is the pain

Searing of flesh with the smoldering breath

And the scorching of futile remains

Apotheosize their extinction, glorifying their eternal death

Secundum circulum, blackened and withering husks

Protruding toxic thistles seeping of obsidian sap

As hisses turn to wails, destruction and suicide entails

Soak in their sinful death

Pass the final judgement they will remain

No carnal resurrection here

Their festering corpses on limbs of thorn will hang

Damnation beyond eternity they fear

Roots sprout misfortune, nourish affliction, stretch thy skin

Disfiguration at the crust thickets grow within

Growing ever stronger, self-hatred shall bloom

Vines of self-loathing and bitterness resume

In the heart a heretic regret gives birth to cries

Cynics of the holiest temples scorched on the sand supine

Viscous flow the fires smelting sluggish in the sky

Like branches choked by honey as it’s seeping from the hive

Consuming the flesh all but skeletons are left

Regeneration of their bodies will fill the belly of

Carnivorous embers

Sodomites sink in this barren earth

Flakes of ash in a gust like a blizzard

Suffocate the lungs of the usurer

Storms of fire rage in oblivion

Decem regna malum, ten realms of the Malebolge we face

Beware less thee be devoured

Vivid is the scythe brought by death to this place

To live like gods with a tyrannous reign

To walk the earth enraged whilst delivering pain

The bell tolls immensely in the fire by the brook

Through the gates he must wander again

Terra tribus annulos,

Примус, өзен, ұйыған қыртыстары бар ніл

Көпіршіктер еттен қанға дейін қайнайды

Гор ағындары көрінбейтін жерде созылып жатты

Жаман уылдырық, қарғыс атқан Нессус, жетекші болды

Өгіздің басы адам денесі

Ең ауыр қылмыстар үшін жаза

Біз келін болатын жолды ашыңыз

Морс волонтариа орманы арқылы

Зұлым билікпен құдайлар сияқты өмір сүру

Ауырсынумен бірге жер бетінде ашуланып жүру

Кісі өлтіру бұлақтың отында әділдікті табады

Сіз алған әрбір өмірдің қанында

Өлім жазасына кесу, өмірді бұзу

Жазықсыз адамдарды өшпенділікпен төгіп жатқан қанның тұтқынында

Флегатонның зұлым санкциясында содомизацияланған

Қасапшының өкпесі мәңгілікке жалынға толады

Өйткені, азап

Тұтанған тыныспен етті қуыру

Ал түкке тұрғысыз күйді қалды

Мәңгілік өлімін дәріптеп, олардың жойылуын апотеоздаңыз

Секундум циркум, қара және қурап қалған қабықтар

Обсидиан шырынын ағып жатқан шығыңқы улы ошаған

Ысылдау жылаға айналғанда, қирату және суицид

Олардың күнәкар өліміне сіңіп кетіңіз

Соңғы үкім шығарыңыз, олар қалады

Мұнда тәндік қайта тірілу жоқ

Олардың іріңдеген мәйіттері тікенді бұтақтарға ілінеді

Мәңгілік қарғыс олар қорқады

Тамырлар бақытсыздықты өсіреді, қайғы-қасіретті нәрлендіреді, теріңізді созады

Жер қыртысының қалың бұталарында дефигурация өседі

Барған сайын күшейіп, өзін-өзі жек көру гүлдейді

Өзін-өзі жек көру мен ашушаңдық қайта басталады

Жүректе еретикалық өкініш жылайды

Ең киелі ғибадатханалардың киниктері құм үстінде күйіп кетті

Тұтқыр ағып жатқан оттар аспанда баяу балқиды

Ұядан ағып жатқан балға тұншыққан бұтақтар сияқты

Етті жегеннен кейін қаңқалардан басқасы қалады

Олардың денесінің қалпына келуі қарын толтырады

Жыртқыш шоқтар

Содомдықтар бұл құнарсыз жерге батып кетті

Боран сияқты екпінді күл түйіршіктері

Өсімқордың өкпесін  тұншықтыр

Өрт дауылдары ұмытпай қаһарланады

Decem regna malum, біз бетпе-бет келген Малеболгенің он патшалығы

Сақ болыңыз

Бұл жерге өлім әкелген орақ анық

Зұлым билікпен құдайлар сияқты өмір сүру

Ауырсынумен бірге жер бетінде ашуланып жүру

Өзен жағасындағы өртте қоңырау қатты соғылады

Қақпалар арқылы ол қайтадан адасуы керек