Садовник - Игорь Николаев

Едва глаза я в детстве открывал,

Когда сменял пришедший день луну,

Со всех я ног бежал, бежал, бежал,

Про всё забыв, к открытому окну.

А там играл садовник

На золочёной скрипке,

И мне на подоконник

Бросал её улыбки.

Припев:

Садовник, садовник,

Играй, играй, играй,

Но музыку детства,

Смотри, не забывай.

Садовник, садовник,

Играй, играй, играй,

Но музыку детства,

Смотри, не забывай.

Не забывай.

Казалось мне, что будет так всегда,

Картины снов бесхлопотно смотрел.

Но только вдруг однажды из окна,

Увидел я, что сад наш опустел.

А там играл садовник

На золочёной скрипке,

И мне на подоконник

Бросал её улыбки.

Припев:

Садовник, садовник,

Играй, играй, играй,

Но музыку детства,

Смотри, не забывай.

Садовник, садовник,

Играй, играй, играй,

Но музыку детства,

Смотри, не забывай.

Балалық шағымда көзімді ашқанда,

Айды алмастыратын күн келгенде,

Барлық аяқтар мен жүгірдім, жүгірдім, жүгірдім,

Барлығын ұмытып, ашық терезеге.

Ал бағбан сонда ойнап жүрген

Алтын жалатылған скрипкада

Ал мен терезеде

Оның күлкісін лақтырды.

Хор:

бағбан, бағбан,

Ойна, ойна, ойна

Бірақ балалық шақтағы музыка

Қараңдар, ұмытпаңдар.

бағбан, бағбан,

Ойна, ойна, ойна

Бірақ балалық шақтағы музыка

Қараңдар, ұмытпаңдар.

Ұмытпаңыз.

Мен әрқашан осылай болады деп ойладым

Армандардың суреттері қиындықсыз қаралды.

Бірақ кенет бір күні терезеден,

Қарасам, бақшамыз бос екен.

Ал бағбан сонда ойнап жүрген

Алтын жалатылған скрипкада

Ал мен терезеде

Оның күлкісін лақтырды.

Хор:

бағбан, бағбан,

Ойна, ойна, ойна

Бірақ балалық шақтағы музыка

Қараңдар, ұмытпаңдар.

бағбан, бағбан,

Ойна, ойна, ойна

Бірақ балалық шақтағы музыка

Қараңдар, ұмытпаңдар.