Y A Rien D'aussi Beau (1956) - Henri Salvador

Un beau jour, je vais à la ville

Et j’arrive dans la Grand' rue

Il y avait des maisons si belles

Que des si belles, j’en avais jamais vu Je passe devant une maison ouverte

Ses volets étaient tous fermés

Mais sa porte était entre ouverte

Alors évidemment, je suis entré

Y a rien d’aussi beau près d' chez nous

Y a rien d’aussi beau dans le village à ma Doudou

Je vois un escalier de marbre

Recouvert d’un beau tapis bleu

La forêt où j’abats des arbres

N’a jamais eu un ciel plus merveilleux

Je le monte et je vois une dame

Qui me dit «entrez mon garçon»

Je me trouve dans une grande salle

Avec de l’or aux murs et au plafond

Y a rien d’aussi beau près d' chez nous

Y a rien d’aussi beau dans le village à ma Doudou

Dans la salle, y a des belles femmes

Elles ne sont pas très habillées

Et ça m' fait quelque chose à l'âme

Ça n’empêche pas qu’elles sont très distinguées

Y’en a une qui soudain se lève

Et qui se dirige vers moi

Ça a de plus en plus l’air d’un rêve

Et je la suis dans la chambre où elle va.

Y a rien d’aussi beau près d' chez nous

Y a rien d’aussi doux dans le village à ma Doudou

Mais, mon Dieu, qu’est-ce qu’elle veut me faire?

Elle me dit «retire tes souliers»

J’ai beau dire, elle me fait taire

J' me retrouve tout nu sur le plancher

Oh la la maman quelle histoire!

Je n' sais plus ce qui est arrivé

Mais je sais que deux heures plus tard

Tout mon argent y c'était envolé

Y a rien d’aussi cher près d' chez nous

Y a rien d’aussi cher dans le village à ma Doudou

Бір жақсы күні мен қалаға барамын

Ал мен Биік көшеге келдім

Сондай әдемі үйлер болды

Әдемі, мен ашық есіктің алдынан өткенімді ешқашан көрген емеспін

Оның жапқыштары түгел жабылды

Бірақ оның есігі жартылай ашық болды

Мен ішке кіргенім анық

Біздің қасымызда мұндай әдемі ештеңе жоқ

Менің Дудудағы ауылда мұндай әдемі ештеңе жоқ

Мен мәрмәр баспалдақты көріп тұрмын

Әдемі көк кілем төселген

Мен ағаштарды құлатқан орман

Бұрынғыдай керемет аспан болған емес

Мен оны мінемін, мен бір әйелді көремін

Кім маған «балам кір» дейді

Мен үлкен бөлмеде тұрмын

Қабырғалары мен төбесінде алтынмен

Біздің қасымызда мұндай әдемі ештеңе жоқ

Менің Дудудағы ауылда мұндай әдемі ештеңе жоқ

Бөлмеде әдемі әйелдер отыр

Олар онша киінбейді

Және бұл менің жаныма бірдеңе жасайды

Бұл олардың ерекшеленуіне кедергі жасамайды

Біреуі кенет тұрып қалады

Ал маған қарай кім келе жатыр

Барған сайын арманға ұқсайды

Ал мен оның соңынан ол баратын бөлмеге барамын.

Біздің қасымызда мұндай әдемі ештеңе жоқ

Менің Дудуым үшін ауылда тәтті ештеңе жоқ

Бірақ, Құдай-ау, ол маған не істегісі келеді?

Ол маған «аяқ киіміңді шеш» дейді

Мен не айтсам да, ол мені жауып тастайды

Мен өзімді еденде жалаңаш сезінемін

Әй, анашым, бұл қандай әңгіме!

Мен енді не болғанын білмеймін

Бірақ мен екі сағаттан кейін білемін

Менің ақшам түгел кетті

Біздің қасымызда қымбат ештеңе жоқ

Менің Дудуыма ауылда қымбат ештеңе жоқ