L'abeille Et Le Papillon (1956) - Henri Salvador

Une abeille un jour de printemps

Voletait, voletait gaiement

Sur la rose bruyère en fleur

Dont si douce est l’odeur

Au pied de la bruyère en fleur

Une pauvre chenille en pleur

Regardait voler dans le ciel

La petite et son miel

Et la pauvre chenille en sanglots

Lui disait «Je vous aime»

Mais l’abeille là-haut, tout là-haut

N’entendait pas un mot

Cependant que les jours passaient

La chenille toujours pleurait

Et l’abeille volait gaiement

Dans le ciel du printemps

Après avoir pleuré jusqu'à la nuit

Notre chenille s’endormit

Mais le soleil de ses rayons

Vint éveiller un papillon

Et sur une bruyère en fleur

Notre abeille a donné son cœur

Tandis que chantaient les grillons

Au petit papillon

Par les bois, les champs et les jardins

Se frôlant de leurs ailes

Ils butinent la rose et le thym

Dans l’air frais du matin

Ma petite histoire est finie

Elle montre que dans la vie

Quand on est guidé par l’amour

On triomphe toujours

On triomphe toujours

On triomphe toujours

Көктем күніндегі ара

Көңілді дірілдеп, лүпілдеп

Хизерде гүлденген раушан

Кімнің иісі сондай тәтті

Гүлденген қытырлақ етегінде

Байғұс жылап тұрған құрт

Аспанда ұшқанды көрді

Кішкентай және оның балы

Ал байғұс құрт жылап

«Мен сені сүйемін» деді

Бірақ ара жоғарыда, жоғарыда

Бір сөз естіген жоқ

Күндер өте берді

Шынжыр табан әлі жылап отырды

Ал ара көңілді ұшып жүрді

Көктем аспанында

Түнге дейін жылаған соң

Біздің құрт ұйықтап қалды

Бірақ оның сәулелерінің күні

Көбелекті оятуға келді

Және гүлденген хизерде

Біздің ара оның жүрегін берді

Крикеттер ән салғанда

Кішкентай көбелекке

Орман, егістік және бақтар арқылы

Қанаттарын сипады

Олар раушан мен тимьянды қоректендіреді

Таңертеңгі салқын ауада

Менің кішкентай әңгімем аяқталды

Ол мұны өмірде көрсетеді

Біз сүйіспеншілікті басқарған кезде

Біз әрқашан жеңеміз

Біз әрқашан жеңеміз

Біз әрқашан жеңеміз