Le corridor - Harmonium

Chacun devient le premier homme

Sorti d’une autre forme

La terre lui fournit un visage

La lune lui donne son langage

S’il pouvait voir le premier ciel

Avant qu’un lui coupe les ailes

Des yeux, a peut tout mlanger

la premire lueur

Des mains, a reste toujours bien fermes

Quand tout le reste a peur

L’Amour s’est trouv un amant

Couch sur une corde d’argent

Une rose noire entre les dents

L’enfant deviendra grand

Quand ses jouets vivront sur place

Il aura laiss sa trace

Une voix, a tremble la premire fois

a dit n’importe quoi

Des doigts, a ramne tout vers soi

a fait n’importe quoi

Seul comme un roi

Il n’a que l’cho de sa voix

Seul dans sa peau

Il se perd comme un rond dans l’eau

La roue qui tourne sur elle

Va s’envoler pour voir le premier ciel

Il a perdu ses ailes

Il peut grimper lui-mme dans son chelle

Souffle un peu, on a besoin d’air

C’est toi qui part le courant

C’est toi, le courant d’air

C’est toi qui court en soufflant

Pleure un peu, on a besoin d’eau

C’est toi qui monte le courant

C’est toi qui part le bateau

C’est toi qui sort en pleurant

Brle un peu, joue avec le feu

C’est toi qui allume le courant

C’est toi qui part le feu

C’est toi qui cherche en brlant

Saigne un peu, baptise-moi la terre

C’est toi qui passe dans le courant

C’est toi qui nourrit la terre

C’est toi qui meurt dans ton sang

Tous les sons du premier ciel

Sont plus loin, comme un appel

Әрбір адам бірінші адам болады

Басқа формадан шығу

Жер оған бет береді

Ай оған өз тілін береді

Егер ол бірінші аспанды көре алса

Қанаттарын кеспес бұрын

Көздер, бәрін араластыра алады

бірінші жарық

Қолдар, әрқашан берік болсын

Басқаның бәрі қорқатын кезде

Махаббат ғашығын тапты

Күміс арқанның үстінде жатып

Тістердің арасында қара раушан

Бала өседі

Қашан оның ойыншықтары сол жерде өмір сүреді

Ол өз ізін қалдырады

Бірінші рет дірілдеген дауыс

ештеңе айтты

Саусақтар, бәрін өзіңізге әкеліңіз

ештеңе істеді

Патша сияқты жалғыз

Оның дауысының жаңғырығы ғана бар

Өз терісінде жалғыз

Ол судағы шеңбер сияқты адасып қалады

Оның үстінде айналатын дөңгелек

Бірінші аспанды көру үшін ұшып кетеді

Ол қанатын жоғалтты

Ол баспалдақпен өзі көтеріле алады

Тыныс ал, бізге ауа керек

Ағынмен жүретін сенсің

Бұл сенсің, нобай

Жүгіріп бара жатқан сенсің

Кішкене жыла, бізге су керек

Сіз толқынды айдап бара жатқансыз

Сіз қайықтан кетіп бара жатырсыз

Жылап шығып бара жатқан сенсің

Кішкене күйдіріңіз, отпен ойнаңыз

Қуатты қосатын сенсің

От жағушы сенсің

Жанып жүріп іздейтін сенсің

Кішкене қан, маған жерді шомылдыру

Ағында өтіп бара жатқан сенсің

Жерді қоректендіретін сенсің

Қанында өлетін сенсің

Бірінші аспанның барлық дыбыстары

Қоңырау сияқты алысырақ