Видение - GroTTesque

В путь!

Новый день для меня стоит жизни –

Слишком большая цена, чтоб отдать.

Слезы отчаянья вновь мои мысли

Сводят к вопросу – возможно ль вернуть время вспять?

Я на краю света,

Наверное знаю одно –

Мой крик безответный

Здесь не услышит никто.

Взгляд устало бродил по безжизненным далям,

Но есть место чуду в несчастной упрямой судьбе.

Оазис листвою своей улыбался,

В ту ночь я познал радость сна на прохладном песке.

Правитель Таласса!

Достойный наследник отца!

Используй свой разум,

Яви миру силу свинца!

Настанет день – ты откроешь им свой гений, (я открою им свой гений)

Сердце вспомнит боль потери,

Сиянье солнца сменит тень.

Пусть вещий сон твои сомненья гонит прочь, (мои сомненья гонит прочь)

С древних тайн падет завеса в эту ночь

Солнца восход – в нем души озаренье.

Где грань между явью и сном, что оазис сокрыл?

Страж древних тайн из ночного виденья

Вернул мне компас, что отцу на прощанье дарил.

Мой добрый учитель!

Твоим взглядам верность храню.

Машин повелитель!

Природу я остановлю.

Настанет день – ты откроешь им свой гений, (я открою им свой гений)

Сердце вспомнит боль потери,

Сиянье солнца сменит тень.

Пусть вещий сон твои сомненья гонит прочь, (мои сомненья гонит прочь)

С древних тайн падет завеса в эту ночь

Настанет день – я открою им свой гений,

Сердце вспомнит боль потери,

Сиянье солнца сменит тень.

Пусть вещий сон мои сомненья гонит прочь,

С древних тайн падет завеса в эту ночь

Мой дар и бремя.

Жолға!

Жаңа күн менің өміріме тұрарлық -

Бағасы тым жоғары.

Үмітсіздіктің көз жасы тағы да ойларым

Бұл сұраққа әкеледі - уақытты кері қайтару мүмкін бе?

Мен әлемнің соңындамын

Мен бір нәрсені білетін шығармын

Айқайым жауапсыз қалды

Мұнда ешкім естімейді.

Шаршаған көзқарас жансыз қашықтыққа жүгірді,

Бірақ бақытсыз қыңыр тағдырда ғажайыптың орны бар.

Жапырақтарымен күлді оазис,

Сол түні мен салқын құмда ұйықтаудың қуанышын білдім.

Таласса билеушісі!

Әкесінің лайықты мұрагері!

Ақылыңды пайдалан

Әлемге қорғасынның күшін көрсетіңіз!

Күн келер – оларға данышпандығыңды ашасың, (Мен оларға өз данышпанымды ашамын)

Жүрек жоғалтудың азабын еске алады,

Көлеңкенің орнын күннің нұры басады.

Пайғамбарлық арман сіздің күмәніңізді кетірсін (менің күмәнімді кетіреді)

Бұл түнде көне құпиялардан перде түседі

Күннің шығуы - онда жан нұрланады.

Оазис жасырған шындық пен ұйқының арасындағы шекара қайда?

Түнгі көріністен ежелгі құпияларды сақтаушы

Ол әкесіне қоштасуға сыйға берген компасты маған қайтарып берді.

Менің жақсы ұстазым!

Мен сіздің көзқарастарыңызға адалмын.

Машина шебері!

Мен табиғатты тоқтатамын.

Күн келер – оларға данышпандығыңды ашасың, (Мен оларға өз данышпанымды ашамын)

Жүрек жоғалтудың азабын еске алады,

Көлеңкенің орнын күннің нұры басады.

Пайғамбарлық арман сіздің күмәніңізді кетірсін (менің күмәнімді кетіреді)

Бұл түнде көне құпиялардан перде түседі

Күн келеді - мен оларға өз данышпанымды ашамын,

Жүрек жоғалтудың азабын еске алады,

Көлеңкенің орнын күннің нұры басады.

Пайғамбарлық арман менің күмәнімді кетірсін,

Бұл түнде көне құпиялардан перде түседі

Менің сыйым мен жүкім.