Fafnersbane - Grimner, Erik Grawsiö (Månegarm)

Rött som guldet vid hans kropp

Flyter vår faders blod

För det du gjort jag förbannar dig

Intet skall du få

Ormskepnad skall jag taga

För att vakta det som är mitt

Girighetens klor griper hårt i mången man

Ty förbannelsen finns än kvar

Nu en ensam liten man blir förgiftad av dess tand

Ty guldet, det är människans baneman

I härden som brinner likt min broders eld

Min hämnd jag formar i järnet jag smider

Svärdet som skall dräpa den best som besitter

Rikedom och mäktigt håg, en visdom som skall bliva min

Jag sköljer min kropp uti ormens blod

Och jag känner styrka växa sig stor

Kraften är min och dess skatt likaså

Men jag känner det finns något mer ändå

Djupt i dess bröst, fåglarnas röst

En visdom som aldrig var menad för män

I drömmen är jag mäktig

Min klinga hugger

Jag vaknar aldrig upp igen

Girighetens klor griper hårt i mången man

Ty förbannelsen finns än kvar

Nu en ensam liten man blir förgiftad av dess tand

Ty guldet, det är människans baneman

Денесіндегі алтындай қызыл

Әкеміздің қаны ағып жатыр

Жасағандарың үшін мен сені қарғыс аттаймын

Сіз ештеңе алмайсыз

Мен жылан пішінін аламын

Мендікін сақтау үшін

Ашкөздіктің тырнақтары талай адамды қатты ұстайды

Өйткені қарғыс әлі де бар

Қазір жалғыз кішкентай адам тісінен уланған

Өйткені алтын жолдың адамы

Ағамның отындай жанған ошақта

Кекімді мен соғылған темірде қалыптастырамын

Иелік еткен аңды өлтіретін қылыш

Байлық пен құдіретті ақыл, Менікі болатын даналық

Мен денемді жыланның қанына шаямын

Мен күш-қуаттың өсіп келе жатқанын сеземін

Күш менікі және оның қазынасы да

Бірақ мен бәрібір одан да көп нәрсе бар екенін сеземін

Кеудесінде құстардың үні

Ешқашан еркектерге арналмаған даналық

Түсімде мен күштімін

Менің пышағым кесіледі

Мен енді ешқашан оянбаймын

Ашкөздіктің тырнақтары талай адамды қатты ұстайды

Өйткені қарғыс әлі де бар

Қазір жалғыз кішкентай адам тісінен уланған

Өйткені алтын жолдың адамы