Un Attimo Ancora - Gemelli Diversi

Fa male dirselo, ora che venti avversi soffiano, sulla nostra fiaccola,

Si spengono, sogni in un cassetto di un castello per me diventato bettola,

Come una favola, non significa, persa l’ultima lacrima,

Prima che il vento porti via con s l’ultima briciola,

Del nostro amore, dove, non c' pi sole, e l’aria gelida,

Presto sono alla mia tavola, pensandoti, sento gi I brividi,

Adesso abbracciami, basta nascondersi, dietro parole a volte inutili,

Si spento il fuoco che scaldava I nostri cuori, credici,

Il tuo profumo sulla mia pelle, non vedo pi nel cielo le mie stelle che

brillavano,

Non vedo pi I tuoi occhi che splendono, quando con I miei s’incrociano,

Segnan l’epilogo ricordi, che dentro le tue lacrime nascondono, l’ultimo

fremito…

Dammi solo un minuto, un soffio di fiato, un attimo ancora,

Stare insieme finita, abbiamo capito, ma dirselo dura

Voglio spiegarmi, adesso dammi solo un minuto per levarmi

Questo sapore amaro dal palato, sapore di passato di un amore sciupato,

Di qualcosa di perfetto che poi cambiato, non so di chi dei due pu esser la colpa,

Non importa, adesso ascolta, ci che conta, non bagnare con le lacrime

Una fiamma morta che si gi spenta, potremmo piangere domani

Senza che l’altro ci senta, attenta, questo non vuol dire che sia solo tu a soffrire,

Ma penso che sia solo tu a soffrire, ma penso che star male adesso non possa

servire,

Per poterci riunire, non che voglia fuggire, ma preferisco non mentire,

tardi per capire,

Perch ad un tratto arrivato il maledetto freddo e nel suo viaggio si portato

il nostro caldo.

Con te vivevo un sogno ma ora sono sveglio…

Come mai I tuoi occhi ora stanno piangendo…

Persa, l’ultima lacrima, prima che il vento porti con s l’ultima briciola

Dimmi che era un sogno E ci stiamo svegliando

Sono sveglio… Dammi solo un minuto, un soffio di fiato, un attimo ancora

Stare insieme finito, abbiamo capito, ma dirselo dura

Dammi solo un minuto, un soffio di fiato, un attimo ancora

Stare insieme finito, abbiamo capito, ma dirselo dura

Dammi solo un minuto un soffio di fiato, un attimo ancora…

Бір-біріне айтудың өзі ауырады, енді қолайсыз жел соғады, алауымызда,

Олар шығып, мен үшін тавернаға айналған сарайдың тартпасында армандайды,

Ертегі сияқты, бұл соңғы көз жасын жоғалтты дегенді білдірмейді.

Жел соңғы үгіндіні алып кетпес бұрын,

Біздің махаббатымыздан күн жоқ, суық ауа,

Көп ұзамай мен үстелімде отырмын, сені ойлап, мен қазірдің өзінде қалтырауды сезінемін,

Енді мені құшақтап, кейде пайдасыз сөздердің артына жасырын,

Жүрегімізді жылытқан от сөнді, сенеміз,

Терімде сенің хош иісің, Аспандағы жұлдыздарымды енді көрмеймін

олар жарқырап,

Мен сенің көздеріңді менікімен кездестіргенде, жарқыраған көздеріңді көрмеймін,

Көз жасыңа тығылған естеліктер, соңғысы эпилогты белгілейді

толқу...

Маған бір минут, бір дем, тағы бір сәт,

Бірге болған соң, түсінеміз, бірақ айту қиын

Мен түсіндіргім келеді, маған тұруға бір минут уақыт беріңіз

Таңдайдың бұл ащы дәмі, өткен махаббаттың дәмі,

Кейін өзгерген тамаша нәрсеге кім кінәлі екенін білмеймін,

Маңызды емес, енді тыңдаңыз, маңыздысы, көз жасыңызбен суланбаңыз

Өшіп кеткен сөнген жалын, ертең жылап аламыз

Бізді тыңдамай-ақ, сақ болыңыз, бұл тек сіз ғана зардап шегеді дегенді білдірмейді,

Бірақ менің ойымша, бұл тек сен ғана зардап шегесің, бірақ менің ойымша, оны қазір ренжіту мүмкін емес

қызмет көрсету,

Қайта қосылу үшін, қашып кеткім келмейді, бірақ өтірік айтпағанды ​​жөн көремін,

кеш түсіну,

Өйткені кенеттен қарғыс атқыр суық келіп, оны сапарға шығарып салды

біздің жылу.

Мен сенімен армандадым, бірақ қазір мен ояндым ...

Көздерің қалай жылап тұр енді...

Жоғалған, соңғы көз жасы, желдің алдындағы соңғы сынықтарды алып кетеді

Айтыңызшы, бұл түс болды, біз оянамыз

Мен ояумын ... Маған бір минут, дем, тағы бір сәт беріңіз

Бірге болу бітті, біз түсінеміз, бірақ бір-бірімізге қатты айтамыз

Маған бір минут, бір дем, тағы бір минут беріңіз

Бірге болу бітті, біз түсінеміз, бірақ бір-бірімізге қатты айтамыз

Маған бір минут, дем, тағы бір минут беріңіз ...