Mary - Gemelli Diversi

Mary…è andata via l’hanno vista piangere correva nel buio di una

ferrovia notti di sirene in quella periferia si dice che di tutti noi

ha n po’nostalgia ma lei se ne è andata Mary…

Si sente sola Mary ora ha paura Mary l’ho vista piangere poi chidere

una risposta al cielo Mary e ora il suo sguardo non mente ha gli occhi

di chi nasconde alla gente gli abusi osceni del padre ma non vuol

parlarne Mary e cela i suoi dolori in un foglio del diario che ora ha tra le manie guardando vecchie foto chiede aiuto ad una preghiera sui

polsi i segni di quegli anni chiusi in una galera la madre che sa tutto

e resta zitta ora il suo volto porta i segni di una nuova sconfitta e

l’ho vista girar per la città senza una meta dentro lo zaino i ricordi

che le han sporcato la vita tradita da chi l’ha messa al Mondo e in secondo il suo corpo i segni di un padre che per Mary adesso è morto è

stanca Mary non ha più lacrime ed ora chiede al destino un sorriso

chiuso in un sogno la sera ma…

dicono che Mary se n'è andata via l’hanno vista piangere correva nel

buio di una ferrovia sanno che scappava notti di sirene in quella

periferia non bastava correre si dice che di noi tutti abbia un po'

nostalgia ma lei se n'è andata MARY CHE CAMMINA SU SENTIERI PIù SCURI

STAI CERCANDO SORRISI SINCERI OLTRE I MURI DI QUESTA CITTà OH MARY

CAMMINANDO SU SENTIERI PIù SCURI SUL DIARIO SEGRETO SCRIVEVI «quella

bestia non è mio papà"ora ripenso a quando mi parlavi in lacrime

dicevi questa vita non la cambio ma ci sto provando sto pregando ma sembra inutile e abbracciandomi dicesti tornerò…

hey guarda c'è Mary è tornata in stazione sai stringe la mano a due

persone il suo bel viso ha cambiato espressione senza più gocce di dolore ora la bacia il sole bacia il suo uomo e la bimba nata dal suo

vero amore con quel suo sorriso che da senso a tutto il resto protetto

da un mondo sporco che ha scoperto troppo presto ha un’anima ferita

un’innocenza rubata sa che è la vita non una fiaba ma ora Mary è

tornata una fata

cammina lenta ma sembra che sia contenta, attenta

una sfida eterna aspetta ma non la spaventa

era altrove e suo padre ora ha smesso di vivere Mary

fissa la sua lapide versare lacrime è impossibile

Si chiedono ma è Mary quella in fondo alla via??è riuscita a crescere

tornata con il giorno in quella ferrovia fresca di rugiada parla di sè

Mary senza nostalgia stanca ormai di piangere lei sa quanto dura questa

vita sia ma lei l’ha cambiata Mary camminando su sentieri più scuri hai

trovato sorrisi sinceri oltre i muri di questa città oh Mary camminavi

su sentieri più scuri sul diario segreto scrivevi quella bestia non è

mio papà…

Мэри ... ол кетіп қалды, олар оның жылап жатқанын көрді, ол бір қараңғыда жүгірді

Бұл қала маңындағы теміржол түндері сиреналар бәріміздің айтылады

оның біраз сағынышы бар, бірақ ол Мэри кетті ...

Ол өзін жалғыз сезінеді Мэри қазір қорқады Мэри мен оның жылағанын көрдім, сосын сұрадым

Мәриям көкке жауап, енді оның көзқарасы оның көздері бар екенін көрсетпейді

әкесінің ұятсыз қиянатын жұрттан жасырып, бірақ қаламайтындардың

Мәриям бұл туралы сөйлесіп, өзінің ауырсынуын күнделік парағына жасырады, ол қазір ескі фотосуреттерге қарап, ол туралы дұға ету үшін көмек сұрайды.

Білезік сол жылдардың белгілерін түрмеге қамап, бәрін білетін ана

және үндемейді енді оның бетінде жаңа жеңілістің белгілері байқалады e

Мен оның естеліктерінен қаланы мақсатсыз кезіп жүргенін көрдім

оны дүниеге әкелгендер сатқындық жасаған оның өмірін ластаған және оның денесінің екінші бөлігінде қазір Мәриям үшін өлген әкенің белгілері бар.

Шаршаған Мэридің көз жасы жоқ, енді ол тағдырдан күлімсіреуді сұрайды

кешке түсінде жабылды, бірақ ...

олар Мэри кетіп қалды дейді, олар оның жылап жатқанын көрді, ол оған жүгірді

Темір жолдың қараңғылығында олар түнде сиреналардың сол жолда қашып кеткенін біледі

қала шетінде жұмыс істеуге жеткіліксіз болды, бәрімізде аз деп айтылады

ностальгия, бірақ ол кетіп қалды.МЕРИ ҚАРА ЖОЛДАРДА ЖҮРЕДІ

СІЗ ОСЫ ҚАЛАНЫҢ ҚАБЫРҒАСЫНЫҢ АРТЫНДА ШЫН ЖҮЛІКТЕРДІ ІЗДЕЙСІЗ, О МЕРИ

ҚҰПИЯ КҮНДЕЛІКТЕГІ ҚАРАҢЫЗ ЖОЛДАРМЕН ЖҮРІП ЖАЗЫҢЫЗ

Жануар менің әкем емес «Менімен көз жасын төгіп сөйлескен кезді еске аламын

Сіз бұл өмірді өзгертпеймін дедіңіз, бірақ тырысып жатырмын мен дұға етемін, бірақ бұл пайдасыз сияқты және мені құшақтап, мен қайтамын дедіңіз ...

эй, қарағым, Мэри вокзалға қайтып келді, оның екі қолын қысатынын білесіз

адамдар оның әдемі жүзі өзгерді, енді бір тамшы ауыртпалық енді оны сүйеді күн оны сүйеді және одан туған бала

оның күлкісімен шынайы махаббат, ол қорғалған барлық басқа нәрселерге мән береді

лас дүниеден ол тым ерте ашты, оның жаралы жаны бар

ұрланған бейкүнә өмірдің ертегі емес екенін біледі, бірақ қазір Мэри

пері қайтарды

ол баяу жүреді, бірақ көңілді, мұқият сияқты

оны мәңгілік сынақ күтіп тұр, бірақ оны қорқытпайды

ол басқа жерде болды және оның әкесі қазір Мэримен тұруды тоқтатты

құлпытасқа қарап отырып, көз жасын төгу мүмкін емес

Олар таң қалды, бірақ Мэри көшенің соңында тұрғаны ма?

Сол шық сияқты жаңа теміржолда ол өзі туралы әңгімелейді

Сағынышсыз Мэри жылаудан шаршады, енді оның қанша уақытқа созылатынын біледі

өмір, бірақ ол сізде бар қараңғы жолдармен жүру арқылы Мэриді өзгертті

осы қаланың қабырғаларынан тыс шынайы күлкілер тапты, сен жүрдің Мэри

Құпия күнделіктегі қараңғы жолдарда сіз хайуан емес деп жаздыңыз

Менің әкем…