Ma Colère - Francoiz Breut

Où, où est-elle passée, où est ma colère, ma colère

Sur, sur quel terrain l’ai-je semée

Quels détours m’ont fait, m’ont fait l’oublier, ma colère

N’ai je, plus rien vu soudain, plus rien entendu, rien

Plus personne à blamer, personne à déplaire

Personne à défier, où est-elle passée?

Où, où est-elle passée, où est ma colère, ma colère

N’ai-je plus rien vu soudain, plus rien entendu

Plus rien à confier, à mes nerfs

L’as tu prise toute entière, l’as tu décimée, décimée

T’es tu accaparée, ce peu que j’avais que j’avais donné

Ma colère

Қайда кетті, қайда кетті, ашуым, ашуым қайда

Мен оны қай жерге еккенмін

Қандай айналма жолдар мені, ашуымды ұмыттырды

Мен кенеттен ештеңе көрмедім, ештеңе естімедім

Ешкім кінәлі емес, ренжітетін ешкім жоқ

Дауласатын адам, ол қайда кетті?

Қайда кетті, қайда кетті, ашуым, ашуым қайда

Мен кенеттен ештеңе көрмедім, ештеңе естімедім

Нервтеріме сеніп тапсыратын ештеңе жоқ

Бәрін алдың ба, тоздырдың ба, тоздырдың

Мен берген азғантай нәрсені алдың ба

Менің ашуым