Vahiné - France Gall

Dans une rue monotone de la capitale

Il se réveille l’automne pour une nuit banale

Ils ont volé sa vie avec leur drôle de morale

Mais je suis son enfant sa revanche idéale

C’est un surnom bizarre qu’il m’a inventé

Il lui rappelle les voyages qu’il imaginait

Le soir assise sur le bord de son lit

Je le laisse me donner ses conseils pour ma vie

Vahine, là où ton cœur t’appelle, va Vahine, là où l’amour te cherche, va Vahine, joue-moi la musique de ton île

Moi qui jamais ne connaîtrais la vie facile

Vahine, là où ton cœur t’appelle, va Quand le soleil se couche sur Paris déjà flou

Je vais me réfugier seule à ses genoux

Je revois mon enfance et ma liberté

Et le gris de la pierre peu à peu s’effacer

Vahine, là où ton cœur t’appelle, va Vahine, là où l’amour te cherche, va Vahine, joue-moi la musique de ton île

Moi qui jamais ne connaîtrais la vie facile

Vahine, là où ton cœur t’appelle, va Vahine, là où l’amour te cherche, va Vahine, va

Елордадағы монотонды көшеде

Ол күзде түнде оянады

Олар күлкілі адамгершілігімен оның өмірін ұрлады

Бірақ мен оның баласымын, оның идеалды кекшісімін

Ол маған ойлап тапқан біртүрлі лақап ат

Бұл оған бұрын елестететін сапарларын еске түсіреді

Түнде төсегінің шетінде отырады

Мен оған өмірлік кеңесін беруге рұқсат етемін

Вахине, жүрегің сені шақыратын жерде, Вахине, махаббат сені іздейтін жерде, Вахине бар, маған аралыңның музыкасын ойнат.

Мен оңай өмірді ешқашан білмеймін

Вахине, жүрегің сені шақыратын жерге бар. Күн батқанда онсыз да бұлыңғыр Парижде

Мен оның тізесіне жалғыз пана боламын

Мен балалық шағымды және еркіндікті көремін

Ал тастың сұр өңі бірте-бірте өшеді

Вахине, жүрегің сені шақыратын жерде, Вахине, махаббат сені іздейтін жерде, Вахине бар, маған аралыңның музыкасын ойнат.

Мен оңай өмірді ешқашан білмеймін

Вахине, жүрегің сені шақырған жерде, Вахине, махаббат сені іздеген жерде, Вахине, бар.