Two Shades of Hope - Foy Vance

If theres one thing that I know

It is the 2 shades of hope

One the enlightening soul

And the other is more like a hangman’s rope

Well it’s true you may reap what you sow

But not that despair is the all time low

Baby, hope deals the hardest blows

There was once someone I loved

Whose heart overflowed his cup

And his shoes got covered in blood

Oh but he never knew cos he only looked up

Well he was in trouble and so

Had known pain more than most I know

Yet it was hope that dealt the hardest blows

And the girl that holds the hand

Of her somewhat distant man

Though she did everything she can

Still his heart set sail for distant lands

And she wonders sometimes if he knows

How she feels like a trampled rose

Baby, hope deals the hardest blows

Well some people think their sin

Caused the cancer thats eating into them

And the only way that they can win

Is by the healing of somebody’s hands on their skin and praying

But when the cancer does not go

Baby, hope dealt the hardest blows

And now all these truths are so

With foundations below them

They were dug out in a winter’s cold

When the world stole our young and preyed on the old, well

Hope deals in the hardest blows

Yet I cannot help myself but hope

I guess that’s why love hurts

And heartache stings

And despair is never worse

Than the despair that death brings

But hope deals the hardest blows, dear

The hardest

Hope deals the hardest blows

Мен білетін бір нәрсе болса

Бұл үміттің 2  реңктері

Бір нұрлы жан

Ал екіншісі - Хангманның арқанына ұқсайды

Не ексең соны ора алатының рас

Бірақ бұл үмітсіздік әрқашан төмен емес

Балам, үміт ең ауыр соққыларды береді

Бір кездері мен жақсы көретін адам болды

Кімнің жүрегі оның тостағанынан асып кетті

Және оның аяқ киімдері қанмен жабылды

О, ол ешқашан КО-ны білмеген

Ол қиыншылықта болды және т.б

Мен білетіннен гөрі ауырсынуды көбірек білетінмін

Дегенмен ең ауыр соққыны тигізген үміт болды

Ал қолынан ұстайтын қыз

Оның сәл алыстағы адамы

Ол қолынан келгеннің бәрін жасады

Әлі де жүрегі алыс елдерге жол тартты

Ол кейде білетін болса, ол таң қалдырады

Ол өзін тапталған раушан гүліндей сезінеді

Балам, үміт ең ауыр соққыларды береді

Кейбір адамдар өз күнәсін ойлайды

Оларды жейтін қатерлі ісік тудырды

Және олар жеңе алатын жалғыз жол

Біреудің қолын теріге басып, дұға ету арқылы

Бірақ ісік кетпегенде

Балам, үміт ең ауыр соққыларды жасады

Ал енді бұл шындықтардың бәрі солай

Олардың астында іргетастары бар

Олар қыстың суығында қазылған

Дүние жастарымызды ұрлап, қарттарға жем болған кезде

Үміт ең ауыр соққыларға                                          |

Дегенмен, мен үміттенбестен өзімді ұстай алмаймын

Менің ойымша, сондықтан махаббат ауырады

Ал жүрек сыздатады

Және үмітсіздік ешқашан жаман болмайды

Өлім әкелетін үмітсіздіктен гөрі

Бірақ үміт ең ауыр соққыны тигізеді, қымбаттым

Ең қиыны

Үміт ең ауыр соққыларды береді