ХАТИКО - ФОГЕЛЬ

Осень наступает, опадает листва

Летнее тепло догорает в кострах

Как бы отмотать это время назад

Время, где с тобой провожали закат

Я лечу к тебе по старым дворам

Мимо фонарей, мимо красных светофоров

Выходи скорей, уже звёзды горят

Выходи скорей из бетонных коробок

А если пойдёт дождь, я под козырьком на падике

Под твоим окном стою, жду тебя как Хатико

Мать не отпускает, но я так хочу забрать тебя

Прыгай в мои руки, может это любовь

А если пойдёт дождь, мы под козырьком на падике

С мокрой головой я не знаю, что сказать тебе

Закончились слова, и я веду себя как маленький

Просто поцелуй меня под дождём

Холодный ветер дует мне под куртец

Уже который час не выходишь ты

И кто-то бы подумал, что здесь конец

Отец меня учил — ты малой, терпи

Да я-то потерплю, никаких проблем

Ведь мысли о тебе потеплей костров

От мыслей о тебе потеплеет снег

От мыслей о тебе мы растаем

Давай с тобой мы расставим

Точки над "i", ведь любовь не экзамен

Точно засела ты в моём сознании

Только поэтому здесь зависаю

Честно и слов мне уже не хватает

Что же сказать твоей маме, не знаю

Она ни в какую тебя не пускает

И как я люблю тебя, не понимает

Сижу, хоть я уже насквозь промок

И жду, когда гулять с тобой пойдём

Опять, хочу сказать тебе одно -

Я буду тебя ждать, я буду тебя ждать

А вдруг соседи вызовут ментов —

И пусть, я к этому давно готов

Пускай, я просто убегу, вернусь

И буду тебя ждать, я буду тебя ждать

Дождь, я под козырьком на падике

Под твоим окном стою, жду тебя как Хатико

Мать не отпускает, но я так хочу забрать тебя

Прыгай в мои руки, может это любовь

А если пойдёт дождь, я под козырьком на падике

Под твоим окном стою, жду тебя как Хатико

Мать не отпускает, но я так хочу забрать тебя

Прыгай в мои руки, может это любовь

А если пойдёт дождь, мы под козырьком на падике

С мокрой головой я не знаю, что сказать тебе

Закончились слова, и я веду себя как маленький

Просто поцелуй меня под дождём

Күз келеді, жапырақтар түседі

Жаздың аптап ыстығы отқа жағылады

Бұл уақытты қалай кері айналдыруға болады

Күннің батуын шығарып салған уақыт

Мен саған ескі аулалар арқылы ұшып барамын

Шамның жанынан, қызыл бағдаршамның жанынан

Жақында шық, жұлдыздар жанып тұр

Бетон қораптардан шығыңыз

Ал жаңбыр жауса падиктегі қалқаның астындамын

Мен терезеңнің астында тұрып, Хачико сияқты сені күтемін

Анам жібермейді, бірақ мен сені алып кеткім келеді

Құшағыма секір, мүмкін бұл махаббат шығар

Ал жаңбыр жауса падиктегі қалқаның астындамыз

Басым дымқыл, саған не айтарымды білмеймін

Сөзім таусылды, мен кішкентай сияқты әрекет етемін

Жаңбырда мені сүй

Менің күртешемнің астынан суық жел соғады

Сіз бірнеше сағат бойы шықпайсыз

Біреу мұның соңы деп ойлайтын

Әкем үйретті – сен кішкентайсың, сабырлы бол

Иә, мен шыдамды боламын, проблема жоқ

Өйткені, сен туралы ойлар оттан да жылырақ

Сен туралы ойлау қарды жылытады

Сені ойлаудан біз еріп кетеміз

Сенімен келісіп алайық

«i» үстіне нүкте қойыңыз, өйткені махаббат емтихан емес

Сен менің ойымда ғана қалдың

Бұл жерде тұрып қалуымның жалғыз себебі

Шынымды айтсам, сөзім жетпейді.

Анаңа не айтарымды білмеймін

Ол сені кіргізбейді

Ал мен сені қаншалықты жақсы көремін, түсінбеймін

Ішім сіңіп кетсе де, отырмын

Ал мен сенің серуендеуіңді күтіп отырмын

Мен сізге тағы бір нәрсені айтқым келеді -

Мен сені күтемін, мен сені күтемін

Көршілер полицейлерді шақырса ше?

Ал, мен бұған көптен бері дайынмын

Қашып кетейін, қайтейін

Ал мен сені күтемін, мен сені күтемін

Жаңбыр, мен падиктегі қалқаның астындамын

Мен терезеңнің астында тұрып, Хачико сияқты сені күтемін

Анам жібермейді, бірақ мен сені алып кеткім келеді

Құшағыма секір, мүмкін бұл махаббат шығар

Ал жаңбыр жауса падиктегі қалқаның астындамын

Мен терезеңнің астында тұрып, Хачико сияқты сені күтемін

Анам жібермейді, бірақ мен сені алып кеткім келеді

Құшағыма секір, мүмкін бұл махаббат шығар

Ал жаңбыр жауса падиктегі қалқаның астындамыз

Басым дымқыл, саған не айтарымды білмеймін

Сөзім таусылды, мен кішкентай сияқты әрекет етемін

Жаңбырда мені сүй