Storm - Fejd

Gynnsamma vindar för mig ut i gryningen

Bort över havet far jag nu, då jag ser skogsbeklädda åsar inåt land

Där väntar du mig än, kära vän

Havets ljus ömsom tindrar kallt

Så som bränningens vilda språng

Följer den våg som skall fjärma mig bort från dig

I nordanskog där lämna jag min börd

Tills visdomens skördar står

Himmel och hav åter falla mot envars grav

Stormen den dånar och vindens klagan tjöt

Vågorna sköljer mot kallfruset hjärta

Jag frös, frös…

Marelds sken speglar livets färd

Som nu vaggar i fjordens famn

Känslornas svall grips av längtan till fjärran land

Träder in i tordöns mörka rum

Ty ett rike av bister köld

Förtappelsens stund att besvärja en urkrafts gud

Stormen den dånar…

Storm, storm i mitt hjärtas brunn

Stormen är vindens strid

Strid över havets vidd

Köld genom märg och ben

Frostiga andetag

Hårt piskar regnet mig

Härskri hörs i stämmorna från nord

I den skärande vindens rop

Ett rasande hav i dess boning jag tappert far

Avgrunds djup en förnimmelse av död

Med jagande käftars törst

Av urminnes hävd att få stilla sitt lystna rov

Stormen den dånar…

Таң ата мен үшін қолайлы желдер

Мен қазір теңізді кесіп өтемін, ішкі орманды жоталарды көргенде

Онда сен мені әлі күтесің, қымбатты досым

Теңіздің нұры кезек-кезек салқын жарқырайды

Жанудың жабайы секірісі сияқты

Мені сенен алыстататын толқынның соңынан ереді

Норданскогта мен туғанымды қалдырамын

Даналықтың егіні тұрғанша

Аспан мен теңіз тағы да бәрінің бейітіне құлады

Дауыл соғып, жел соғады

Тоңған жүректі толқындар жуады

Мен тоңдым, тоңдым...

Марельдтің жарығы өмірдің саяхатын көрсетеді

Бұл қазір фьордтың құшағында

Сезім толқыны шалғайдағы елге деген сағыныштың астарында

Күн күркіреген қараңғы бөлмеге кіреді

Қатты суық патшалық үшін

Алғашқы күш құдайын елестету үшін жойылу сәті

Дауыл соғып тұр...

Жүрегімнің құдығына дауыл, дауыл

Дауыл – желдің шайқасы

Теңіз кеңістігіндегі шайқас

Сүйектер мен сүйектер арқылы суық

Аязды тыныстар

Жаңбыр мені қатты қамшылады

Солтүстіктен келген дауыстарда Харскри естіледі

Кесетін желдің айқайында

Қонағында қаһарлы теңіз мен батыл әкем

Тұңғиық терең өлім сезімі

Аңшылық жақ ашқарақтықпен

Ежелден оның нәпсіқұмар олжасына жем болу әдеті

Дауыл соғып тұр...