Raro - Federica Carta

La notte si fa rossa come il vino

E cadono le stelle anche a Milano

I baci presi in fretta ad occhi chiusi

Perché la vita nasce adesso, proprio adesso

Ed è l’unica che ho, è l’unica che ho

La luna in strada, il mare nel cortile

Ognuno ha un cinema all’aperto dentro al cuore

Abbiamo fiori in mezzo ai denti

Il passato sotto i tacchi e poi scappiamo

È così raro

Sai che è raro

Come mi parli è raro

Quello che muovi è raro

Dì un’altra poesia

È raro

Saltiamo giù dal treno

Prendi i vestiti e usciamo

Portiamoci via

E ti abbraccio perché tu non senta freddo

L’amore è raro per questo lo proteggo

Adesso ti proteggo

Sciogliamoci le lacrime e il dolore

E tanto il viaggio non esiste all’equatore

Ci arrampichiamo sugli specchi solamente per toccarci

È così raro e lo sprechiamo

Sai che è raro

Come mi parli è raro

Quello che muovi è raro

Dì un’altra poesia

È raro

Saltiamo giù dal treno

Prendi i vestiti e usciamo

Portiamoci via

Via, via da qua

Da questa giungla di banalità

Via, andiamo via

A scrivere un’altra poesia

L’oro in mezzo al fango e tutto il mondo in una mano

Fuori buio e dentro tutto chiaro

È raro

È raro

Sai che è raro

Come mi manchi è raro

Quello che vali è raro

Dì un’altra poesia

È raro

Lì soli in mezzo al cielo

Prendi i vestiti e usciamo

Portiamoci via

È raro

È raro

È raro

Saltiamo giù dal treno

Prendi i vestiti e usciamo

Portiamoci via

E ti abbraccio perché tu non senta freddo

L’amore è raro per questo lo proteggo

Adesso ti proteggo

Түн шарап сияқты қызылға айналады

Миланда да жұлдыздар түсіп жатыр

Көзімді жұмып алған сүйістер

Өйткені өмір қазір, дәл қазір туады

Ал бұл менде бар, жалғыз менде бар

Көшеде ай, аулада теңіз

Әр адамның жүрегінде ашық аспан астындағы кинотеатр бар

Біздің тістеріміздің арасында гүлдер бар

Өкше астындағы өткен, сосын қашамыз

Бұл өте сирек

Бұл сирек екенін білесіз

Сіз менімен қалай сөйлесесіз

Сіз қозғалатын нәрсе сирек кездеседі

Тағы бір өлең айт

Бұл сирек

Біз пойыздан секіреміз

Киіміңді ал да сыртқа шығайық

Алып тастайық

Ал мен сені тоңып қалмау үшін құшақтаймын

Махаббат сирек, сондықтан мен оны қорғаймын

Енді мен сені қорғаймын

Көз жасы мен ауырсынуды ерітейік

Қалай болғанда да, экваторда саяхат жоқ

Біз өзімізге қол тигізу үшін айнаға көтерілеміз

Бұл өте сирек және біз оны ысырап етеміз

Бұл сирек екенін білесіз

Сіз менімен қалай сөйлесесіз

Сіз қозғалатын нәрсе сирек кездеседі

Тағы бір өлең айт

Бұл сирек

Біз пойыздан секіреміз

Киіміңді ал да сыртқа шығайық

Алып тастайық

Алыс, бұл жерден алыс

Осы қарапайымдылық джунглиден

Жүр, кетейік

Тағы бір өлең жазу үшін

Балшықтың ортасында алтын, бір қолда бар дүние

Сырты қараңғы, іші таза

Бұл сирек

Бұл сирек

Бұл сирек екенін білесіз

Мен сені сағынғаным сирек

Сіздің құндылығыңыз сирек кездеседі

Тағы бір өлең айт

Бұл сирек

Аспанның ортасында жалғыз

Киіміңді ал да сыртқа шығайық

Алып тастайық

Бұл сирек

Бұл сирек

Бұл сирек

Біз пойыздан секіреміз

Киіміңді ал да сыртқа шығайық

Алып тастайық

Ал мен сені тоңып қалмау үшін құшақтаймын

Махаббат сирек, сондықтан мен оны қорғаймын

Енді мен сені қорғаймын