Räven - faun

Mit dem Lärm dieser Welt lief ich weit hinaus

Durch das Dickicht hin zu jenem wilden Ort

Der mir zwischen verborgenen Steinen

Seinen Schutz und weise Stille bot

Atme aus

Alles was schmerzt

Ich sah einen roten Fuchs im silbernen Grau

Seine dunklen Blicke fragten

Wird das Licht schon trüb?

Lass uns beide doch verstecken

In dem Lied, das ich schrieb

Von Bäumen die allein

Im Traume rauschen

Dem Rascheln ihrer Blätter

Dort gemeinsam lauschen

Lauf und wag`es

Lauf zu mir

Im Schutz der Steine

Find ich zu dir

Schliess die Augen

Lass dich Fallen

Findest die Magie in Allem

Er führte mich zwischen Wurzeln glühend Stein

Dort hat sich die Nacht mit dem Morgen vereint

Sein Traum ist so alt, wie unser Sein

Nichts bleibt wie es war, nichts ist wie es scheint

Atme aus

Höre mein Herz

Ich sah einen roten Fuchs im silbernen Grau

Бұл дүниенің шуымен алысқа қаштым

Қалың тоғай арқылы сол жабайы жерге

Жасырын тастардың арасындағы

Оның қорғанысын және дана үнсіздігін ұсынды

дем шығару

Ауыратын кез келген нәрсе

Мен күміс сұр түсті қызыл түлкіні көрдім

— деп сұрады оның қара көздері

Жарық күңгірттеніп жатыр ма?

Екеуміз тығылайық

Мен жазған өлеңде

Жалғыз ағаштардан

Арманда асығу

Олардың жапырақтарының сыбдыры

Онда бірге тыңдаңыз

Жүгір және батыл

Маған жүгір

Тастарды қорғауда

мен сені табамын

Көзіңді жаб

Оны жібер

Барлығынан сиқыр табыңыз

Ол мені жарқыраған тас тамырларының арасына апарды

Онда таңмен түн қосылды

Оның арманы біздің өміріміз сияқты ескі

Ештеңе бұрынғыдай емес, ештеңе көрінгендей емес

дем шығару

жүрегімді тыңда

Мен күміс сұр түсті қызыл түлкіні көрдім