Frau Erde - faun

Die Nacht erwacht, die Erde träumt

Der Mond trägt sein silbern Gewand

Das schönste Kleid und ihr zum Dank

Hat er mit funkelnden Sternen gesäumt

Der Wind, er weht so leis' und lacht

Schenkt uns eine Wiege aus Klee

Mit Wolken und Liedern im See

Aus silbernem Traumzeug gemacht

Weit wie die Wogen

Weit wie die Nacht

Weit wie Wogen

Wiegt sie dich sacht

Түн оянады, жер армандайды

Ай күміс көйлегін киеді

Ең әдемі көйлек және оған рахмет

Жарқыраған жұлдыздар қатарында болды ма?

Жел ақырын соғып, күледі

Бізге бір бесік беде бер

Көлде бұлттармен, әндермен

Күміс арман заттарынан жасалған

Толқындардай алыс

Түн сияқты алыс

Толқындардай кең

Ол сені ақырын тербетеді