Quel fischio sopra la pianura - Fabrizio Moro

La verità è ormai che ci credono mummie d’Egitto

pesce fritto e salato

da mangiare con il pane

ombre strane che vanno in vecchi cimiteri

a lamentarsi coi cani ma sono cattivi pensieri

e appena ieri insieme tutti noi

facevamo paura come il leone ai buoi

in giro per il mondo noi

ecco oggi ci vedono senza la pelle e le ossa

eppure fratelli e compagni anche se è pronta la fossa

possiamo e dobbiamo contarci per non lasciarci morire

come vorrebbero loro per non lasciarli gioire

grande tesoro ieri insieme tutti noi

torniamo leoni fra i buoi

per non lasciarci annegare noi

se tanti dicono addio al povero vecchio operaio

e lo soffiano via come polvere da un vecchio armadio in un solaio

noi invece diciamo che è pronto a stringersi mano con mano

e per la grande pianura riprendere ancora a fischiare

(Grazie a Giulio Boledi per questo testo)

Мысырдың мумиялары бізге сенетіні шындық

қуырылған және тұздалған балық

нанмен жеуге

ескі зираттарға баратын оғаш көлеңкелер

иттерге шағымдану, бірақ олар жаман ойлар

және кеше ғана бәріміз біргеміз

Өгізге арыстандай қорқатынбыз

бүкіл әлемде біз

міне, бүгін олар бізді тері-сүйексіз көреді

әлі де шұңқыр дайын болса да, бауырлар мен серіктестер

біз өзімізді өлуге жол бермеуге сене аламыз және сенуіміз керек

өйткені олар қуануға жол бермегісі келеді

бәріміз бірге кешегі үлкен қазына

арыстандарды өгіздердің арасына қайтарамыз

суға батып кетпеу үшін

соншама бейшара қарт жұмысшымен қоштасса

және оны шатырдағы ескі шкафтың шаңындай үрлеңіз

оның орнына қол ұстасып қол алысуға дайын деп айтамыз

және ұлы жазық қайтадан ысқырықты жалғастыру үшін

(Осы мәтін үшін Джулио Боледиге рахмет)