Morbid Rejoice - Evilfeast

So the mighty space closed

And returned the old woods' vision

Plain magic ended

However it remained in spirit

As strong as in transfiguration moments

Cause i saw it with another eye

Reception shallowness retreated

It became my flesh

A dark force which has made me its son

Distant from the rest of herd

Cannot submit to their craft

Cannot bear their compassion

Nothing in common with false humility

Not considering myself a god

Although my hatred is above me and it is pure

My visions run to dead pyres of carrion

Ruined monuments of pathetic life

Crosses shattered to splinters

And this what they builded for cons

Taking themselves for a tending to perfection

Truly plunged into swamps

Lacerated and torn to pieces

I walked out of the wood calmly

On my old snowy path

The trees have been bowing

I walked out different into old enclosure

And i know that i’ll always be returning

When the sun smothered at sunset

When the moon in silvery cold is rising

So i arose in might

With no fear into death no fear into torment

And when i’ll drown in solitude

It shall give me eternal peace…

Осылайша құдіретті кеңістік жабылды

Және ескі орманның көзқарасын қайтарды

Қарапайым сиқыр аяқталды

Дегенмен, ол рухта қалды

Трансляциядағыдай күшті

Себебі мен оны басқа көзбен көрдім

Қабылдаудың таяздығы артта қалды

Бұл менің тәніме айналды

Мені өз ұлына айналдырған қара күш

Қалған табыннан  алыс

Өз қолөнеріне жібере алмайды

Олардың жанашырлығына шыдай алмайды

Жалған кішіпейілділікпен ортақ ештеңе жоқ

Өзімді құдай санамаймын

Менің өшпенділігім үстімде болса да, таза

Менің аяндарым өлі өлі ошақтарға жетеді

Қайғылы өмірдің қираған ескерткіштері

Кресттер ұсақ-түйек болып қалды

Және бұл олар минус үшін салған

Жетілдіруге ұмтылу үшін өздерін қабылдау

Шынымен батпақтарға батып кетті

Кесілген және кесектерге бөлілген

Мен орманнан сабырмен шықтым

Менің ескі қарлы жолымда

Ағаштар тағзым етті

Мен ескі қоршауға басқаша шықтым

Әрқашан қайтып келетінімді білемін

Күн батқанда күн батқанда

Күмістей суықта ай көтеріліп жатқанда

Сондықтан мен мүмкін болса

Өлімге дейін қорқынышсыз, азаптан қорқу жоқ

Ал мен жалғыздыққа батқанда

Ол маған мәңгілік тыныштық береді...