Без крика - Елена Князева

В пустоте ты слушал мысли, закрыв окно.

Ты актер в забытом фильме, в немом кино.

Я пришла собрать осколки пустых ночей,

Стереть наколки бездумных дней,

Чтоб отпустить тебя…

Кричать без крика,

Стучать без стука,

Лететь без крыльев и не смотреть.

Какими стали,

Какими были,

И что смогли мы преодолеть,

Преодолеть…

Знаю я, ты все простишь и меня поймешь.

Вижу я, как мир спасает любовь и ложь.

Ты пришел и подарил мне другую жизнь,

И ты сказал: «За нее держись»,

И научил меня.

Бос жерде сіз терезені жабу арқылы ой тыңдадыңыз.

Сіз ұмытылған фильмдегі, үнсіз фильмдегі актерсіз.

Мен бос түндердің бөліктерін жинауға келдім,

Ойсыз күндердің татуировкаларын өшіріңіз

Сізді жіберу үшін...

Айқайламай айқайлаңыз

Тақылдамай қағу

Қанатсыз ұшыңыз және қарамаңыз.

Не болып қалды

Не болды

Ал біз нені жеңе алдық

Жеңу…

Бәрін кешіріп, мені түсінеріңді білемін.

Мен махаббат пен өтіріктің әлемді қалай құтқаратынын көремін.

Келіп маған басқа өмір сыйладың,

Сіз: «Оны ұстаңыз», - дедіңіз.

Және маған үйретті.