Vorboten - Eisregen

Es begann, als der erste Frost kam

Die Tage wurden kürzer

Die Nacht schien endlos lang

Und selbst in hellstem Sonnenlicht

Waren Schatten — lang und schmal

Mein Leben war geordnet

Ich ging meiner Arbeit nach

Selbst der triste Job in einer Bank

Wie sehn ich mich danach

Dann kamen nachts die Träume

Morgens stank mein Bett nach Schweiß

Wenn ich dann endlich aufstand

War mein Körper nass und heiß

Ich weiss nicht mal, wovon ich träumte

Der Traum starb mit dem Morgenlicht

Als ich schreiend dann erwachte

Verzerrt von Grauen das Gesicht

Ich litt bald an Verfolgungswahn

Und sah mich immer zweimal um

Doch niemand folgte meinen Schritten

Niemand, der bei Tage kam

Ich fand kaum mehr genügend Schlaf

Und meine Arbeit litt sehr stark

Nachts war etwas in mir drinnen

Was mir meinen Willen brach

Es wurde schlimmer jede Nacht

Tagsüber war ich sterbenskrank

Was immer mir das Grauen brachte

Wenn ich im Schlaf hinübersank

Heute früh war alles anders

Um mich herum war Dunkelheit

Ein wenig Licht brachten mir Kerzen

Denn die Elektrik spielt — verrückt

Ich kann das Haus nicht mehr verlassen

Versiegelt ist der Weg nach draußen

Hinter den Fenstern wabert Schwärze

Das Glas hält selbst dem Hammer stand

Mein eignes Haus ist ein Gefängnis

Das Telefon ist stumm und tot

Stundenlang schrie ich voll Grauen

Bis ich in tiefe Ohnmacht fiel

Dann — kamen die Stimmen

Алғашқы аяз түскенде басталды

Күндер қысқарды

Түн бітпейтіндей болды

Тіпті ең жарқын күн сәулесінде де

Көлеңкелер - ұзын және тар болды

Менің өмірім тәртіппен болды

Мен жұмысыма кеттім

Тіпті банктегі ауыр жұмыс

оны қалай аңсаймын

Содан кейін түнде армандар келді

Таңертең төсегімнен тер сасып кетті

Мен ақыры тұрғанда

Денем дымқыл және ыстық болды

Мен не армандағанымды да білмеймін

Арман таңның нұрымен өлді

Сосын айқайлап оянып кеттім

Қорқыныштан бұралған жүз

Мен көп ұзамай қудалау маниясынан зардап шектім

Әрқашан айналаға екі рет қарады

Бірақ менің қадамымды ешкім орындамады

Күнде келген ешкім жоқ

Менің ұйқым әрең жетті

Ал менің жұмысым қатты зардап шекті

Түнде ішімде бірдеңе болды

Бұл менің ерік-жігерімді бұзды

Ол күн сайын түнде нашарлады

Күндіз мен өліп жаттым

Не болса да мені қорқытты

Ұйқыда құлап қалғанда

Бүгін таңертең бәрі басқаша болды

Айналам қараңғылық болды

Шамдар маған аздап жарық әкелді

Өйткені электр тоғы өтіп жатыр - ақылсыз

Мен енді үйден шыға алмаймын

Шығу жолы мөрленген

Терезенің ар жағындағы қараңғылық

Шыны тіпті балғаға да төтеп бере алады

Менің үйім түрме

Телефонның дыбысы өшірілген және өшірілген

Мен бірнеше сағат бойы қорқыныштан айқайладым

Мен қатты ессіздікке түскенше

Сосын — деген дауыстар шықты