Eisenkreuzkrieger - Eisregen

Es ist so bitterkalt

Väterchen Frost sitzt mir im Nacken

irgendwo vor Stalingrad in einer Hölle

aus Eis und Schnee- meine Einheit ist gefallen

im Sperrfeuer von gestern Nacht

nur der Franz ist mir geblieben

Wir sind die letzten von 112

ich habe einen neuen Feind

es ist der Hunger in seiner ganzen Pracht

er frisst sich langsam durch den Leib- bestimmt mein Handeln

Ganz allein, Nachts lässt er mich nicht schlafen

wenn der Ostwind meinen Atem stielt

doch schließe ich die müden Augen

sehe ich das einzige was mich am Leben hält:

Dort wo meine Wiege stand

da ist mein Heimatland

das Reihenhaus mit Schrebergarten

wo meine Frau und Kinder warten

Hier wo die Eisenkreuze sprießen

Werd ich heiß mein Blut vergießen

Wo ich statt Ehre Wahnsinn fand

Werd fallen hier im Feindesland

Heut Nacht kam ich dem Franz ganz nah

viel näher als ihm Recht sein konnte

erst habe ich mich an ihm gewärmt

dann ruckzuck seine Kehle durchgetrennt

dann treibt Irrsinn durch off’ne Türen

ich trank im Wahn sein heißes Blut

und frass gierig das zähe Fleisch

dreimal hab ich gekotzt bis es in mir blieb

Franz war nun mein Proviant

er ist mein treuer Kamerad

doch was sagt das über mich?

bin ich kein guter Wachsoldat?

als ich heut früh dem Schlaf entfloh

da stand ein Russe über mir

er lachte, schoss mir in den Kopf

und so endet mein Krieg hier

Wo sein Herz in Flammen stand

So weit entfernt vom Heimatland

dort zwischen tausend anderen Toten

fror sein Leib auf kaltem Boden

Wo ihn der Tod im Schneesturm fand

verschwand sein Leib im Feindesland

und eine Frau wird ewig warten

auf die Heimkehr ihres Ehegatten

Wo sein Herz in Flammen stand

So weit entfernt vom Heimatland

dort zwischen tausend anderen Toten

fror sein Leib auf kaltem Boden

Wo sein Herz in Flammen stand

Қатты суық

Аяз ата мойнымнан дем алып жатыр

Сталинградқа дейін бір жерде тозақта

мұз бен қар - менің бөлімшесі құлады

кеше түнгі тосқауылда

Маған тек Франц қалды

Біз 112-нің соңғысымыз

Менің жаңа жауым бар

ол өзінің барлық даңқымен аштық

ол денені баяу жейді - менің әрекеттерімді анықтайды

Жалғыз, түнде ұйықтатпайды

шығыс жел менің тынысымды ұрлағанда

бірақ мен шаршаған көзімді жұмамын

Мені тірі қалдыратын жалғыз нәрсені көремін:

Менің бесігім тұрған жерде

менің туған жерім бар

бақшасы бар террассалы үй

әйелім мен балаларым күтіп тұрған жерде

Бұл жерде темір айқастар өседі

Қанымды төгуге ыстықпын

Намыстың орнына жындылықты қайдан таптым

Біз жау территориясында құлаймыз

Кеше түнде мен Францпен өте жақын болдым

ол дұрыс болуы мүмкін қарағанда әлдеқайда жақын

Алдымен мен оған қарсы жылындым

сосын тамағын бір-ақ кесіп тастады

содан кейін ессіздік ашық есіктерден өтеді

Мен оның ыстық қанын ессіз күйде іштім

және қатты етті ашкөздікпен жеді

Ол ішімде қалмайынша үш рет құстым

Франц енді менің азық-түлікім болды

ол менің адал жолдасым

бірақ бұл мен туралы не дейді?

мен жақсы күзетші емеспін бе?

Мен бүгін таңертең ұйқыдан қашып кеткенімде

Менің үстімде бір орыс тұрды

– деп күлді де, басымнан атып жіберді

осылайша менің соғысым осында аяқталады

Оның жүрегі отқа оранған жерде

Туған жерден алыс

мың басқа өлгендердің арасында

денесі салқын жерге қатып қалды

Қайда өлім оны қарлы боранда тапты

оның денесі жау жеріне жоғалып кетті

ал әйел мәңгі күтеді

күйеуінің қайтып оралуы үшін

Оның жүрегі отқа оранған жерде

Туған жерден алыс

мың басқа өлгендердің арасында

денесі салқын жерге қатып қалды

Оның жүрегі отқа оранған жерде