Tod Senkt Sich Herab - Eisregen

Will ich Menschen brennen seh’n

Muss ich nur vor die Türe geh’n

Engeland kommt zu besuch

Mit Gekreisch' und Brandgeruch

Am Himmel sieht man keine Wolke

Nur ein Meer aus kaltem Stahl

Motoren dröhnen, dumpfer Donner

Die Erde bebt vom Wiederhall

Dann erklingen die Sirenen

Wie ein Fanal zum Untergang

Die Bomber leeren ihre Bäuche

Und langsam fängt das Sterben an Eine Stadt geht rasend unter

Krieg fordert den Blutzoll ein

Menschenfleisch wirft langsam Blasen

In der Flammen widerschein

Tod senkt sich herab

Und ganz Dresden wird zum Sarg

Tod senkt sich herab

Auf eine Stadt die England nicht mag

Und der Tod steigt herab

Als Feuersturm ins Massengrab

Chaos bahnt sich seinen Weg

I’m Splitterwahn zerfetzen Körper

Ein heißer Wind der Wahnsinn sät

Den Schweiss von meinem Körper weht

Schreiend taumel ich vorran

Mein Augenlicht geht bald verloren

Am Bahnhof brennt die Straßenbahn

Sowie das Haus wo ich geboren

Meine Frau starb kurz zuvor

Als eine Bombe sie erschlug

Ich sah wie sie dann explodierte

Und tausend Fetzen mit sich trug

Ich suche die Marienkirche

Vor ihr knie ich mich hin

Warte auf die eine Bombe

Die mich zu meinem Weibe bringt

Die mich zu meinem Weibe bringt

Tod senkt sich herab

Und Dresden wird mein Flammensarg

Tod senkt sich herab

Frisst meines Herzens letzten Schlag

Und der Tod steigt herab

Als Feuerglanz ins Massengrab

Мен адамдардың жанып жатқанын көргім келеді

Мен есіктен шығуым керек

Англия қонаққа келеді

Айқаймен және күйдірілген иіспен

Аспанда бұлт көрмейсің

Жай ғана суық болат теңізі

Қозғалтқыштар гуілдейді, күн күркіреді

Жаңғырған дыбыстан жер дірілдейді

Содан кейін сиреналар естіледі

Қияметтің шамшырағы сияқты

Бомбардирлер қарындарын босатады

Бірте-бірте өлу басталады, қала тез құлап жатыр

Соғыс қанды талап етеді

Адамның еті баяу көпіршіктенеді

Жалынға шағылысты

өлім төмендейді

Ал Дрезденнің бәрі табытқа айналады

өлім төмендейді

Англияны ұнатпайтын қалаға

Ал өлім төмендейді

Жаппай қабірдегі отты дауыл сияқты

Хаос өз жолын жасайды

Мен денелерді сындыратын маниямын

Жындылықты сепкен ыстық жел

Денемнен тер шығып жатыр

Мен айқайлап алға қарай серпілемін

Менің көзім жақын арада жоғалады

Вокзалда трамвай өртеніп жатыр

Сондай-ақ мен туған үй

Әйелім аз уақыт бұрын қайтыс болды

Бомба оны өлтіргенде

Мен оның жарылғанын көрдім

Өзімен бірге мың шүберекті алып жүрді

Мен Әулие Мария шіркеуін іздеп жүрмін

Мен оның алдында тізерлеп отырмын

Бір бомбаны күтіңіз

Бұл мені әйеліме әкеледі

Бұл мені әйеліме әкеледі

өлім төмендейді

Ал Дрезден менің алаулаған табытым болады

өлім төмендейді

Жүрегімнің соңғы соғуын жеу

Ал өлім төмендейді

Жаппай қабірдегі оттың жалынындай