Salz Der Erde - Eisregen

Ich war die Seuche, die den Körper

faulen lässt

Ich bin die größte Geißel, einzig am Sterben

halt ich fest

Ich war die Pest, der Tausende zum Opfer fiel

Ich bin der Weg, ich bin das Ziel —

Ich bin das Salz…

… in den Wunden dieser Welt…

Nennt mich das Salz der Erde…

Ich war der Krieg, der jedes Land in Atem hielt

Ich war der Trupp der Maden,

der das Fleisch der Toten stielt

Ich war die Bombe, die auf Hiroshima fiel

Ich war der Weg, ich bin das Ziel —

Nennt mich das Salz der Erde…

Ich bin der Nebel, der den Leidensweg verdeckt

Ich bin die Flamme, die das Fleisch vom Körper leckt

Ich bin die Klinge, die in die Muskeln dringt

Und jede Spur von Hoffnung niederringt

Ich bin der einzige meiner Art

Ich bin das Salz der Erde…

Ich bin der Hunger, der beißend durch den Körper fährt

Ich bin die Furcht in den Kinderaugen dieser Welt

Ich bin die Unrast, die den Selbstmörder befällt

Und der als letzten Weg den Tod als Leben wählt

Ich war und werde immer sein

Ich bin die Wahrheit und der falsche Schein

Ich bin das Wachs, das jedes Körperglied bedeckt

Nachdem die Leiche wochenlang im Wasser schwimmt

Ich bin die Bitterkeit, die dir den Atem nimmt

Ich bin das Salz, mein Gesicht bleibt unerkannt

Doch mein Wirken zeigt euch in aller Pracht

Ich bin das Licht am Ende der Todesnacht

Ich war dort als das Leben begann

Und werde hier sein bis zum Untergang

Bis dahin verbleibt mir wenig Zeit

Ich schmücke euch mit meinem Totenkleid

Ich bin das Salz der Erde…

Мен дененің індеті болдым

шіріп кетсін

Мен ең үлкен қасіретпін, тек өлемін

Мен ұстаймын

Мен мыңдаған адамның өмірін қиған оба болдым

Мен жолмын, мен мақсатпын -

Мен тұзмын...

... бұл дүниенің жараларында ...

Мені жердің тұзы деп атаңыз ...

Мен әр елді тығырыққа тіреген соғыс болдым

Мен құрттардың отряды болдым

өлгендердің етін кім ұрлайды

Мен Хиросимаға құлаған бомба болдым

Мен жол болдым, мен мақсатпын -

Мені жердің тұзы деп атаңыз ...

Мен сынақты жабатын тұманмын

Тәннен ет жалаған жалынмын

Мен бұлшық еттерге енетін пышақпын

Және үміттің әрбір ізін жояды

Мен өзімнің жалғызыммын

Мен жердің тұзымын...

Мен денені шағып жатқан аштықпын

Мен бұл дүниедегі балалардың көзіндегі қорқынышпын

Мен өз-өзіне қол жұмсауды басып озатын беймазамын

Ал ең соңғы жол ретінде өлімді кім таңдайды

Мен болдым және боламын

Мен шындықпын және жалған көрініспін

Мен әр мүшені жабатын балауызмын

Мәйіт апталап суда қалқып жүргеннен кейін

Мен сенің тынысыңды тартқан ащымын

Мен тұзмын, бетім танылмай қалады

Бірақ менің жұмысым сізге өзінің барлық даңқын көрсетеді

Мен өлім түнінің соңындағы нұрмын

Өмір басталғанда мен сонда болдым

Және соңына дейін осында болады

Оған дейін уақытым аз

Мен сені кебінмен безендіремін

Мен жердің тұзымын...