Ich.Zombie - Eisregen

Wer hätte es geahnt

Dass es so zu Ende geht

Die Welt stand jahrelang am Abgrund

Bis der Tod sich selbst erhebt

Er zeigt sein faulendes Gesicht

Selbst im warmen Sonnenlicht

Als die letzte Hoffnung starb

Hielt es Niemanden im Grab

Hör (wie) die Toten wandeln

Das Tor steht offen

Die Jagd nimmt ihren Lauf

Der Mensch als Fleischkonserve

Ein Biss reicht vollkommen aus

Und deine Reste werden auferstehen

Was vom Leben übrig bleibt

Wird in die Meute eingereiht

Ein Heer aus Leichen steht bereit

Armageddon — das Ende der Zeit

Die Welt wird überrannt

Man hört die Schüsse in den Straßen

Und das Gekreisch der Fleischarmee

Der Widerstand wird ausgeblutet

Wer fällt, wechselt die Seite

Der Tod ist sinnlos, nur ein Aufschub

Unser Opfer, der Untergang

Rasse Mensch bezahlt den Preis

Für 1000 Jahre Sündenfall

Sie zeigt baren Blut und Knochen

Bis zum Biss ins eigene Fleisch

So es fault und ohne Leben

Und doch nur der Gier ergeben

Nur ein Gedanken, im Hirn

Mhhh, lecker Fleisch, roh und ganz frisch

Reiß es aus der Menschenmasse

Das Leiberheer, mein Gabentisch

Meine Zeit ist abgelaufen

Blut verkrustet bis ins Mark

Hab mich gewehrt, bin aufgestanden

Meine Waffen sind verstummt

Heute, als die Hoffnung starb

Ein Biss in meiner Schulter

Hat meinen Körper infiziert

Spüre schon die Bestie lauern

Bis sie mein Hirn ausradiert!

Кім болжаған

Осылай бітетініне

Әлем жылдар бойы жардың үстінде тұрды

Өлім өзін тірілткенше

Шіріген жүзін көрсетеді

Тіпті жылы күн сәулесінде

Соңғы үміт өлгенде

Ол қабірде ешкімді ұстамады

Өлгендердің жүруін (қалай) тыңдаңыз

Қақпа ашық

Аңшылық жалғасуда

Консервіленген ет сияқты адам

Бір тістеу жеткілікті

Ал сіздің қалдықтарыңыз көтеріледі

өмірден не қалды

Пакетке кіреді

Мәйіттердің әскері дайын

Армагеддон — ақырзаман

Дүниені басып алады

Көшеде атыс естіледі

Ал тән әскерінің айқайы

Қарсыласу құрғақ болады

Құлап қалсаң, жағыңды өзгертесің

Өлім мағынасыз, тек кейінге қалдыру

Біздің құрбандық, құлдырау

Нәсіл адам құнын төлейді

1000 жыл күнә үшін

Ол жалаң қан мен сүйектерді көрсетеді

Өз етіңді тістегенше

Сондықтан ол шіриді және өмір жоқ

Сонда да тек ашкөздікке бағынды

Мидағы жай ғана ой

Мххх, дәмді ет, шикі және өте жаңа

Оны көпшіліктің арасынан жыртып алыңыз

Лейберхир, менің сыйлық үстелім

Менің уақытым бітті

Қан өзегіне дейін ұйыған

Мен қарсы шықтым, орнымнан тұрдым

Менің қаруларым үнсіз

Бүгін үміт өшкенде

Менің иығымдағы тістеу

Менің денемді жұқтырды

Қазірдің өзінде аңның жасырынып жатқанын сезіңіз

Ол менің миымды өшіргенше!