Auf ewig Ostfront - Eisregen

Glaube mir, ich kenn den Tod,

seit Wochen ist er mir ein Bruder.

Leite eiskalt meine Hand,

führt mich hindurch der Russen Land.

Gestern erst war er ganz nah,

ich spürte seinen feuchten Hauch

als ich des Feindes Blut vergoss

bis es aus tausend Wunden floss.

Ich schlief allein, in dieser Nacht,

denn alle sind von mir gegangen.

Ob Freund, ob Feind, alle tot,

Blut glänzt fahl im Abendrot.

Ich bin die Fratze des Krieges,

der Leichensoldat, der weder Freund noch Feind noch Ehre hat.

Ich bin das Weiße im Auge,

das niemanden schont.

Werde tausendfach fallen

Auf ewig Ostfront

Auf ewig lebend Tod.

Als ich aus kurzem Schlaf erwachte

schnürt mir die Furcht die Kehle zu.

Obwohl ich weit gegangen bin,

am selben Ort wie tags zuvor.

Und wieder steh' ich vor den Gräben,

wo mich die Russen schon erwarten.

Jene zehn, die durch mich fielen,

sie sind lebendig, wissend, lachend.

Und wieder gellen meine Schüsse,

zehn Russen fällt mein Sturmgewehr.

Denn bereits beim Morgenlicht

lachen sie mir ins Gesicht.

Ich bin die Fratze des Krieges,

der Leichensoldat, der weder Freund, noch Feind, noch Ehre hat.

Ich bin das Weiße im Auge,

das niemanden schont,

werde tausendfach fallen

Auf ewig Ostfront,

Auf ewig lebend Tod.

Selbst wenn ich durch ihre Hände falle,

mein Blut sich mit dem Eis vermengt,

erwache ich wie stets zuvor

mir ward mein eig’ner Krieg geschenkt

Auf ewig Ostfront…

Маған сеніңіз, мен өлімді білемін

ол маған бірнеше апта бойы аға болды.

қолымды салқын бағытта,

мені орыс жері арқылы жетелейді.

Кеше ғана ол өте жақын болды,

Мен оның дымқыл тынысын сездім

жаудың қанын төккенде

мың жарадан аққанша.

Мен сол түні жалғыз ұйықтадым

Себебі меннен бәрі кетіп қалды

Дос болсын, дұшпан болсын, бәрі өлді,

Күн батқанда қан бозарып жылтырап тұрады.

Мен соғыстың бетімін

досы да, дұшпаны да, намысы да жоқ өлі жауынгер.

Мен көздің ағымын

бұл ешкімді аямайды.

Мың есе құлайды

Мәңгілік Шығыс майданы

Мәңгі өмір сүру өлім.

Қысқа ұйқыдан оянғанда

қорқыныш тамағымды тұншықтырады.

Мен алысқа кетсем де

бұрынғы күнмен бірдей жерде.

Мен тағы да арықтардың алдында тұрмын,

Мені орыстар күтіп отыр.

Менің басымнан өткен он

олар тірі, біледі, күледі.

Тағы да оқтарым шырылдады,

Менің автоматым он орыс құлады.

Өйткені қазірдің өзінде таңғы жарық

бетіме күл.

Мен соғыстың бетімін

досы да, дұшпаны да, намысы да жоқ өлі жауынгер.

Мен көздің ағымын

бұл ешкімді аямайды

мың есе құлайды

Мәңгілік Шығыс майданы,

Мәңгі өмір сүру өлім.

Мен олардың қолдарынан құлап кетсем де

менің қаным мұзбен араласады

Мен әдеттегідей оянамын

Маған өз соғысымды берді

Мәңгілік Шығыс майданы...