Любимая - Джиган

Кто из нас, что потерял — понять тяжело.

Что кому досталось — плевать!

Мне все равно.

Не ной!

Слышишь, милая?

Прошу!

Не ной!

Ты — уже не моя, а я — уже не твой.

Зачем смотреть по сторонам, зачем искать ответ?

Ты думаешь о будущем, а будущего нет.

Не видишь: где правда, где ложь.

Живи слепой.

Ты — уже не моя, а я — уже не твой.

Руки чешутся… Ох, как чешутся руки!

В груди — аритмия, неправильные стуки.

Обида сердце сжала тисками,

И ты убиваешь молчанием, а не словами.

Я ведь — не железный, а человек все же.

Не выдержал, и дал ему разок по роже.

Надеялся, что что-то изменится,

а он — лежит в крови, но вроде шевелится.

Припев:

Если есть, что сказать — давай, говори!

Я прощал тебя два раза… Прощу и три.

Чувство, совесть, гордость — пусть горит огнем!

Скажи мне лучше: ты при мне или при нем?

Если есть, что сказать — давай, говори!

Я прощал тебя два раза… Прощу и три.

Чувство, совесть, гордость — пусть горит огнем!

Скажи мне лучше: ты при мне или при нем?

Опять терки, опять качели.

Родная, мы что, этого хотели?

У тебя истерика, а я валю злой,

А когда-то — ты была моя, а я — твой.

Вот и моя очередь просить прощения.

Выделю ему немного на лечение.

Он с трамвой челюстнолицевой.

Теперь ты точно с ним, а он с тобой.

Где сон, где покой?

Я стал злой и дикий.

Так хочу слышать голос твой тихий.

Мечусь по хате, как в клетки зверь,

Очень хочу забыть тебя, поверь.

И скрыться хочу, не хочу жить.

Какая же крепкая это тонкая нить!

Это нить между нами превратилась в цепь,

Если так страдать, то лучше — умереть.

Припев:

Если есть, что сказать — давай, говори!

Я прощал тебя два раза… Прощу и три.

Чувство, совесть, гордость — пусть горит огнем!

Скажи мне лучше: ты при мне или при нем?

Если есть, что сказать — давай, говори!

Я прощал тебя два раза… Прощу и три.

Чувство, совесть, гордость — пусть горит огнем!

Скажи мне лучше: ты при мне или при нем?

Қайсысымыз, не жоғалғанымызды түсіну қиын.

Кім не алды - бәрібір!

Маған бәрібір.

Жылама!

Естідің бе, жаным?

Сұраңыз!

Жылама!

Сен енді менікі емессің, мен де сенікі емеспін.

Неге жан-жағына қарау, неге жауап іздеу керек?

Сіз болашақты ойлайсыз, бірақ болашақ жоқ.

Көрмейсің: шындық қайда, өтірік қайда.

Соқыр өмір сүр.

Сен енді менікі емессің, мен де сенікі емеспін.

Қолым қышиды... Әй, қолым қышиды!

Кеудеде – аритмия, ретсіз соғулар.

Өкпе жүректі қысып алды,

Ал сіз сөзбен емес, үнсіздікпен өлтіресіз.

Өйткені, мен темір емес, бәрібір адаммын.

Шыдай алмай, бетінен қағып жіберді.

Бірдеңе өзгереді деп үміттенген

және ол қанда жатыр, бірақ қозғалатын сияқты.

Хор:

Айтар бірдеңе болса, айтыңыз!

Мен сені екі рет кешірдім... үш рет кешіремін.

Сезім, ар-ождан, мақтаныш – отпен жансын!

Маған жақсырақ айтыңыз: сіз менімен немесе онымен біргесіз бе?

Айтар бірдеңе болса, айтыңыз!

Мен сені екі рет кешірдім... үш рет кешіремін.

Сезім, ар-ождан, мақтаныш – отпен жансын!

Маған жақсырақ айтыңыз: сіз менімен немесе онымен біргесіз бе?

Тағы да үккіштер, қайтадан тербеледі.

Қымбаттым, біз мұны қаладық па?

Сіз истерикасыз, мен ашулымын,

Бір кездері – сен менікі болдың, ал мен – сенікі.

Енді кешірім сұрау кезегім.

Мен оған емделу үшін беремін.

Ол жақ-бет трамвайымен.

Енді сен оның қасындасың, ол да сенімен бірге.

Ұйқы қайда, демалыс қайда?

Мен ашуланып, жабайы болдым.

Сондықтан мен сенің тыныш дауысыңды естігім келеді.

Мен саятшылықты айналып өтемін, тордағы аң сияқты,

Мен сені ұмытқым келеді, сен маған.

Ал мен жасырғым келеді, өмір сүргім келмейді.

Қандай күшті жіңішке жіп!

Арамыздағы бұл жіп тізбекке айналды,

Осылай қиналсаң өлгенің жақсы.

Хор:

Айтар бірдеңе болса, айтыңыз!

Мен сені екі рет кешірдім... үш рет кешіремін.

Сезім, ар-ождан, мақтаныш – отпен жансын!

Маған жақсырақ айтыңыз: сіз менімен немесе онымен біргесіз бе?

Айтар бірдеңе болса, айтыңыз!

Мен сені екі рет кешірдім... үш рет кешіремін.

Сезім, ар-ождан, мақтаныш – отпен жансын!

Маған жақсырақ айтыңыз: сіз менімен немесе онымен біргесіз бе?