Сербия лань - Джан Ку

Через неделю сойдет в этот мир

Немного любви, больше зла.

Хочу и не хочу.

Помоги,

Вселись в меня, пой во мне.

Свет, что слепит глаза.

Прости, Лань, здесь некогда был рай.

Стена между «я"и «ты».

Прости, Лань, здесь некогда был рай.

Все тоньше небесная связь.

Мир, что я смогу тебе дать?

Небо и Земля преломились в руках.

Когда-то не было тьмы, только Свет.

Тьма размножается во мне.

Прости, Лань, здесь некогда был рай.

Стена между «я"и «ты».

Прости, Лань, здесь некогда был рай.

Я Лань, я чувствую печали Вселенной.

Когда-то давно кто-то низверг на Землю всю печаль мира

И выковал из нее мое сердце.

И с тех пор я чувствую печали…

Идти на свет, что слепит глаза.

Когда Вечность заструилась во мне,

Ощутил я себя странником в мире,

Земля и Небо, как тонкий тростник

Рассыпались в руках моих.

Я Лань, я чувствую печали Вселенной…

Бір аптадан кейін ол осы дүниеге түседі

Кішкене махаббат, көбірек зұлымдық.

Мен қалаймын және қаламаймын.

Көмектесіңдер

Менде тұр, менде ән айт.

Көзді соқыр ететін нұр.

Кешіріңіз, Лан, бұл бір кездері аспан болатын.

«Мен» мен «сен» арасындағы қабырға.

Кешіріңіз, Лан, бұл бір кездері аспан болатын.

Аспан байланысы жіңішке және жіңішке.

Бейбітшілік, мен саған не бере аламын?

Аспан мен жер қолында сынды.

Бір кездері қараңғылық жоқ, тек жарық болды.

Менде қараңғылық ұялайды.

Кешіріңіз, Лан, бұл бір кездері аспан болатын.

«Мен» мен «сен» арасындағы қабырға.

Кешіріңіз, Лан, бұл бір кездері аспан болатын.

Мен Ланмын, Ғаламның мұңын сеземін.

Баяғыда бір адам дүниенің бар мұңын жерге тастаған

Және менің жүрегімді одан шығарды.

Содан бері мен мұңды сезінемін...

Көзіңізді соқыр ететін жарыққа барыңыз.

Ішімде мәңгілік ағып жатқанда,

Дүниеде өзімді бейтаныс адамдай сезіндім,

Жер мен Аспан жұқа қамыс сияқты

Менің қолымда шашыраңқы.

Мен Ланмын, Мен Ғаламның қайғысын сезінемін ...