одиночество есть - Диана Арбенина

Одиночество – есть человек во фраке.

Много жалоб и слез.

Я как теннисный мячик

Отражаю себя от прозрачного тыла,

Что зовется столом.

Я запомнил, как стыла

На плите коммунальной волшебная греча.

Я отдал бы себя всем, кто хочет, но вечен

Мой восторг и печаль под покровом дудука

Знала б ты, как тогда я хотел твою руку

Искупать в ласках гордых в коварстве севана

(Знала б ты, как тогда я хотел…)

Одиночество, одиночество – есть нить подъемного крана,

На котором висит поплавок из бетона

И ломает Литейный на пустырь и бездомность, на пустырь и бездомность.

Одиночество – есть водка без наслажденья.

Лучше кофе, вино и безвкусные деньги

Заработать их не составляет усилий —

Просто выйти и спеть.

Запеленутый в силу

Голос дарит мой годы бессмертному залу.

Одиночество есть.

И таится в вокзалах

Эмигрантом скулит на коленях — обратно.

Но я больше не верю.

Никому.

Только брату.

И не смей меня звать шифром, азбукой Морзе.

Я ушел навсегда.

Всё предельно серьезно.

Салютую.

Пока.

Посошком сказки Грина.

Одиночество есть.

Буду ждать терпеливо.

Плюс итог.

Одиночество – фрак вдет в петлицы.

Четкий абрис лица.

Загнут угол страницы.

И зима как наждак по лицу будто в драке.

Одиночество – есть человек во фраке…

Одиночество – есть человек во фраке…

Одиночество есть…

Жалғыздық – фрак киген адам бар.

Көптеген шағымдар мен көз жас.

Мен теннис добы сияқтымын

Мен өзімді мөлдір тылдан бейнелеймін,

Кесте деп нені атайды.

Қаншалықты суық екені есімде

Коммуналдық пештегі сиқырлы қарақұмық.

Мен өзімді қалаған адамға берер едім, бірақ мәңгілік

Дудук астындағы қуанышым да, мұңым да

Қалай білсең, мен сенің қолыңды алғым келді

Севанның айласымен мақтаншақтардың еркелеуіне шомыл

(Егер сіз менің қалай қалайтынымды білсеңіз ...)

Жалғыздық, жалғыздық – тырна жібі

Оның үстіне бетон қалқымалы ілулі

Және Foundry-ді қаңырап бос және бос жерге, қаңырап бос және үйсізге айналдырады.

Жалғыздық – рахатсыз арақ.

Жақсырақ кофе, шарап және дәмсіз ақша

Оларды табу күш-жігер емес -

Жай ғана шығып ән айт.

күшпен қоршалған

Өлмейтін залға менің дауысым жылдарымды береді.

Жалғыздық бар.

Ал вокзалдарда жасырынып жүр

Эмигрант тізерлеп ыңылдап – арқасына.

Бірақ мен енді сенбеймін.

Ешкім.

Тек аға.

Ал сен мені шифр, Морзе коды деп атауға батылы барма.

Мен мәңгілікке кеттім.

Барлығы өте ауыр.

Сәлемдесу.

дейін.

Грин ертегілерінің көмегімен.

Жалғыздық бар.

Мен шыдамдылықпен күтемін.

Плюс төменгі сызық.

Жалғыздық - фрак түйменің ілгегінде киіледі.

Бет контурын анық көрсетіңіз.

Бет бұрышы бүктелген.

Ал қыс төбелеске түскендей бетке иірім сияқты.

Жалғыздық - фрак киген адам бар ...

Жалғыздық - фрак киген адам бар ...

Жалғыздық бар...