L'Heautontimoroumenos (1857) (Self-Tormentor) - Diamanda Galas

No rage, no rancor: I shall beat you

As butchers fell an ox

As Moses smote the rock in Horeb—

I shall make you weep

And by the waters of affliction

My desert will be slaked

My desire, that hope has made monstrous

Will frolic in your tears

As a ship tosses on the ocean—

In my besotted heart

Your adorable sobs will echo

Like an ecstatic drum

For I—am I not a dissonance

In the divine accord

Because of the greedy Irony

Which infiltrates my soul?

I hear it in my voice—that shrillness

That poison in my blood!

I am the sinister glass in which

The Fury sees herself!

I am the knife and the wound it deals

I am the slap and the cheek

I am the wheel and the broken limbs

Hangman and victim both!

I am the vampire at my own veins

One of the great lost horde

Doomed for the rest of my time, and beyond

«To laugh—and smile no more»

Ашу, реніш жоқ: мен сені жеңемін

Қасапшылар өгізді құлатқандай

Мұса Хоребте тасты соққанда—

Мен сені жылатамын

Азап суларымен 

Менің шөлім сөнеді

Менің қалауым, бұл үміт қорқынышты жасады

Көз жасыңыз                                       Сіздің көз жасыңызға                         

        кеме                               

Менің жүрегімде

Сіздің сүйкімді жылауларыңыз жаңғырық болады

Экстатикалық барабан сияқты

Мен үшін – мен диссонанс емеспін

Құдайдың келісімінде

Ашкөз иронияның арқасында

Қайсысы менің жан дүниеме сіңеді?

Мен оны өз даусымнан естимін — бұл шыңылдық

Менің қанымдағы ол!

Мен оның жеңіл стаканмын

Қаһар өзін көреді!

Мен                                 

Мен шапалақ пен щекпін

Мен дөңгелегімін және сынған аяқ-қолмын

Асыл адам және құрбан!

Мен өз тамырларымдағы вампирмін

Жоғалған үлкен орданың бірі

Қалған уақытым және одан әрі жаман

«Күлу – және енді күлмеу»