Привычка - Денис Лирик

Припев:

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ничё не говори, но это любовь точно,

Бывает просыпаюсь от чего-то среди ночи.

Сны о ней, банальные стихи на листах,

И постоянные вопросы: «Ты не устал?»

Всё было круто, об этом оба знаем,

Как бы не орали там, всё же скучаем,

Не знаю конечно, как без меня ей там живёться,

Но по ходу я влип, сердце чё-то не бьётся.

Уже соскучился, по скандалам нашим,

По маячкам, ссоры уже со стажем,

Вечно орём чё-то, а чё нам ещё делать?

Мириться не умеем, разбежаться хватит смелости.

Два сапога пара — но с ней не парюсь я,

Значит так надо, если я вспоминаю.

Приколов много, только она поймёт их,

Полнолуние и тогда день из короче.

Утром на кухне, она возле зеркала,

Я делаю завтрак — она марафет.

Уже родным стало, её вынос мозга,

Я хочу есть, замёрзла, уже поздно.

Жареные пельмени — коронное блюдо,

Фильмак на компе, короче всё это люблю я.

Порой охота, подарить ей кляп,

Да и без него с ней, у меня всё ништяк.

Уже так привык слышать, этот крик,

Она права во всём, а я не мужик.

Не дарю цветы, старый алкоголик,

Конкретный лентяй, живу в этой роли.

Где-нибудь на лавке, пьём не сок, явно,

Трещим на любую тему угар пьяный.

Но как-то тихо, никто не орёт сбоку,

Не ведёт за руку — «показывай дорогу».

Ждёт рассвета, дарит головную боль,

Читает морали мне, за алкоголь.

И я упрямый, и спорить бесполезно даже,

Читаю сопли, пока там кто-то пашет.

Ну, а так, это любовь стопудова,

Было всё ништяк, я не ищу виновных.

Припев:

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Хор:

Сіз мен үшін ешқашан сатып алмайтын адамсыз,

Мен үшін, мен жақсы көретін адам.

Егер кенеттен біз енді бірге болмасақ,

Олай болса бұл әндер жадымызда болсын.

Сіз мен үшін ешқашан сатып алмайтын адамсыз,

Мен үшін, мен жақсы көретін адам.

Егер кенеттен біз енді бірге болмасақ,

Олай болса бұл әндер жадымызда болсын.

Ештеңе айтпа, бірақ бұл сөзсіз махаббат

Кейде түн ортасында бір нәрседен оянамын.

Ол туралы армандар, парақтардағы қарапайым өлеңдер,

Және тұрақты сұрақтар: «Шаршадыңыз ба?»

Барлығы керемет болды, бұл туралы екеуміз де білеміз,

Олар сонда қалай айғайласа да, біз сені әлі сағынамыз,

Әрине, мен оның менсіз қалай өмір сүретінін білмеймін,

Бірақ тығырыққа тірелген жолда жүрегім неге соқпай тұр.

Мен біздің жанжалдарымызды сағындым,

Маяктардың айтуынша, жанжалдар бұрыннан болған,

Біз үнемі бірдеңе деп айғайлаймыз, бірақ басқа не істей аламыз?

Біз қалай шыдауды білмейміз, қашуға батылдық жеткілікті.

Екі жұп етік - бірақ мен ол үшін алаңдамаймын,

Сондықтан бұл қажет, егер есімде болса.

Көптеген әзілдер бар, оларды тек ол түсінеді,

Толық ай, содан кейін күн қысқарады.

Таңертең ас үйде ол айнаның жанында,

Мен таңғы ас дайындаймын - ол марафет.

Ол қазірдің өзінде туған, оның миын жою,

Тамақ жегім келеді, тоңып қалдым, кеш болып қалды.

Қуырылған тұшпара - қолтаңба тағамы,

Компьютерде фильмак, қысқасы, мен мұның бәрін жақсы көремін.

Кейде аң аулап, оған ауыздық беріңіз,

Иә, ол болмаса менде бәрі жақсы.

Бұл жылауды естуге үйреніп қалғанмын,

Ол бәрінде дұрыс, бірақ мен еркек емеспін.

Мен гүл бермеймін, ескі маскүнем,

Нақты жалқау адам, мен осы рөлде тұрамын.

Орындықта біз шырын ішпейміз, анық

Кез келген тақырыпты мас күйінде айтамыз.

Бірақ әйтеуір тыныш, бүйірден ешкім айқайламайды,

Қолмен жетектемейді – «жол көрсет».

Таңның атысын күтіп, бас ауыртады,

Маған мораль оқиды, ішімдікке.

Ал мен қыңырмын, тіпті дауласудың да пайдасы жоқ,

Біреу жер жыртып жатқанда мен снотты оқимын.

Ал, бұл стопудовтың махаббаты,

Бәрі жақсы болды, мен кінәлілерді іздемеймін.

Хор:

Сіз мен үшін ешқашан сатып алмайтын адамсыз,

Мен үшін, мен жақсы көретін адам.

Егер кенеттен біз енді бірге болмасақ,

Олай болса бұл әндер жадымызда болсын.

Сіз мен үшін ешқашан сатып алмайтын адамсыз,

Мен үшін, мен жақсы көретін адам.

Егер кенеттен біз енді бірге болмасақ,

Олай болса бұл әндер жадымызда болсын.

Сіз мен үшін ешқашан сатып алмайтын адамсыз,

Мен үшін, мен жақсы көретін адам.

Егер кенеттен біз енді бірге болмасақ,

Олай болса бұл әндер жадымызда болсын.

Сіз мен үшін ешқашан сатып алмайтын адамсыз,

Мен үшін, мен жақсы көретін адам.

Егер кенеттен біз енді бірге болмасақ,

Олай болса бұл әндер жадымызда болсын.