Накрыло - Денис Лирик

Появился в твоей жизни снова кто-то

И на заставке уже не я на фото.

Не от меня смс, приходят по утрам:

«По теплее одевайся, прохладно там».

Мы не увидимся, и никуда не сходим,

И не посмотрим фильмы, до самого восхода.

Не для меня помада, на твоих губах,

Он с тобой каждый день, а я с тобой во снах.

В моих руках микро, а так ее охота,

Не по мне она.

Я плохой походу.

Не успел понять, чего ты просила,

Может я глухой, или просила тихо.

Телефон молчит, как никогда не молчал,

Меня лишь тот поймет, кто свое терял.

Я будто сам стрелял, в себя так больно.

Банально, но без тебя ни так прикольно.

Припев:

Снова накрыли мысли лавиной,

Не я в телефоне записан любимым.

Записку на стол, со словами «Прощай».

Я «нас» зачеркнула, ты не вспоминай.

Снова накрыли мысли лавиной,

Не я в телефоне записан любимым.

Записку на стол, со словами «Прощай».

Я «нас» зачеркнула, ты не вспоминай.

Он выполняет все капризы, ты воспитала,

А я не смог любить тебя, как ты мечтала.

Перебрал вчера, путал тебя со всеми,

Нас и нет забыл, ждал как обычно в семь.

Ты не пришла опять, и не придешь я знаю,

И пусть звучит так глупо, рад твоему on-line.

Я просто так зайду, припалю немного,

Твои фото новые, в душе опять тревога.

Не потревожу, нет.

Главное быть счастливой.

А для меня чужые руки, будто бы крапивой.

Оставляют след, напоминая,

Что есть та, кого так не хватает.

Если б знала только, какой внутри бардак

И не меняет ниче, на часах тик так.

Ты уходила сто раз, теперь я понял точно,

Зачеркнула все, стоит на чувствах точка…

Припев:

Снова накрыли мысли лавиной,

Не я в телефоне записан любимым.

Записку на стол, со словами «Прощай».

Я «нас» зачеркнула, ты не вспоминай.

Снова накрыли мысли лавиной,

Не я в телефоне записан любимым.

Записку на стол, со словами «Прощай».

Я «нас» зачеркнула, ты не вспоминай.

Сіздің өміріңізде тағы біреу пайда болды

Ал экранның экранында мен енді фотода жоқпын.

СМС меннен емес, таңертең келеді:

«Жылы киініп ал, ол жақта суық».

Біз бір-бірімізді көрмейміз және ешқайда кетпейміз,

Ал біз күн шыққанша фильм көрмейміз.

Маған емес ерін далабы,

Ол күнде сенімен, ал мен түсімде сенімен біргемін.

Микро менің қолымда, оның аң аулауы да,

Ол мен үшін емес.

Мен жаман жорықпын.

Не сұрағаныңды түсінуге уақытым болмады,

Мүмкін мен саңырау шығармын немесе үнсіз сұрадым.

Телефон үндемейді, өйткені ол ешқашан үнсіз емес,

Мені жоғалтқандар ғана түсінеді.

Мен өзімді атып алғандай болдым, қатты ауырады.

Қарапайым, бірақ сенсіз онша керемет емес.

Хор:

Тағы да көшкінмен қапталған ойлар,

Телефонда таңдаулылар тізімінде мен емес.

Үстелде «Қош бол» деген жазу.

Мен «бізді» сызып тастадым, есіңде ме?

Тағы да көшкінмен қапталған ойлар,

Телефонда таңдаулылар тізімінде мен емес.

Үстелде «Қош бол» деген жазу.

Мен «бізді» сызып тастадым, есіңде ме?

Ол сіз тәрбиелеген барлық қыңырлықтарыңызды орындайды,

Ал мен сені сен армандағандай сүйе алмадым.

Кеше өтті, сені басқалармен шатастырды,

Бізді ұмытпады, кәдімгідей жетіде күтіп отырды.

Қайта келмедің, келмейсің, білем

Бұл соншалықты ақымақ болып көрінсін, мен сіздің on-line болғаныңызға қуаныштымын.

Мен жай ғана кіремін, аздап күйдіремін,

Фотоларың жаңа, жанымда тағы да уайым.

Мен уайымдамаймын, жоқ.

Бастысы бақытты болу.

Ал мен үшін қалақай сияқты біртүрлі қолдар.

Еске сала отырып, із қалдырыңыз

Сондай жетіспейтін адам бар.

Ішімнің не сұмдық екенін білсем

Және бұл ештеңені өзгертпейді, бұл сағаттың тік белгісі.

Жүз рет кеттің, енді анық түсіндім

Барлығын сызып тастаған, сезімде бір нүкте бар ...

Хор:

Тағы да көшкінмен қапталған ойлар,

Телефонда таңдаулылар тізімінде мен емес.

Үстелде «Қош бол» деген жазу.

Мен «бізді» сызып тастадым, есіңде ме?

Тағы да көшкінмен қапталған ойлар,

Телефонда таңдаулылар тізімінде мен емес.

Үстелде «Қош бол» деген жазу.

Мен «бізді» сызып тастадым, есіңде ме?