Mahler: Das Lied von der Erde - 6. Der Abschied - Dame Janet Baker, Royal Concertgebouw Orchestra, Bernard Haitink

Die Sonne scheidet hinter dem Gebirge

In alle Täler steigt der Abend nieder

Mit seinen Schatten, die voll Kühlung sind

O sieh!

Wie eine Silberbarke schwebt

Der Mond am blauen Himmelssee herauf

Ich spüre eines feinen Windes Wehn

Hinter den dunklen Fichten!

Der Bach singt voller Wohllaut durch das Dunkel

Die Blumen blassen im Dämmerschein

Die Erde atmet voll von Ruh und Schlaf

Alle Sehnsucht will nun träumen

Die müden Menschen gehn heimwärts

Um im Schlaf vergessnes Glück

Und Jugend neu zu lernen!

Die Vögel hocken still in ihren Zweigen

Die Welt schläft ein …

Es wehet kühl im Schatten meiner Fichten

Ich stehe hier und harre meines Freundes;

Ich harre sein zum letzten Lebewohl

Ich sehne mich, o Freund, an deiner Seite

Die Schönheit dieses Abends zu genießen

Wo bleibst du?

Du lässt mich lang allein!

Ich wandle auf und nieder mit meiner Laute

Auf Wegen, die von weichem Grase schwellen

O Schönheit!

O ewigen Liebens, Lebens trunkne Welt!

Er stieg vom Pferd und reichte ihm den Trunk

Des Abschieds dar. Er fragte ihn, wohin

Er führe und auch warum es müsste sein

Er sprach, seine Stimme war umflort:

Du, mein Freund

Mir war auf dieser Welt das Glück nicht hold!

Wohin ich geh?

Ich geh, ich wandre in die Berge

Ich suche Ruhe für mein einsam Herz

Ich wandle nach der Heimat, meiner Stätte

Ich werde niemals in die Ferne schweifen

Still ist mein Herz und harret seiner Stunde

Die liebe Erde allüberall blüht auf im Lenz und grünt

Aufs neu!

Allüberall und ewig blauen licht die Fernen!

Ewig … ewig …

Күн таулардың артына батады

Барлық алқаптарда кеш батады

Көлеңкелері суыққа толы

О көр!

Күміс баржадай қалқып

Көк аспан көліндегі ай

Мен нәзік желдің соққанын сеземін

Қараңғы шыршалардың артында!

Өзен қараңғылықта эуфониялық ән салады

Гүлдер ымыртта бозарып кетеді

Жер тыныштық пен ұйқыға толы тыныс алады

Барлық сағыныш қазір армандағысы келеді

Шаршаған адамдар үйлеріне қайтады

Ұйқыда ұмытылған бақыт үшін

Ал жастар қайта оқу керек!

Құстар бұтақтарына үнсіз қонады

Дүние ұйықтап жатыр...

Шыршаларымның көлеңкесінде салқын соғады

Мен осында тұрып, досымды күтемін;

Мен оның соңғы қоштасуын күтемін

Сағындым, досым, жаныңда

Осы кештің сұлулығынан ләззат алу үшін

Сен қайдасың?

Сіз мені ұзақ уақыт жалғыз қалдырасыз!

Мен лютеммен жоғары-төмен жүремін

Жұмсақ шөппен ісінетін жолдарда

О, сұлулық!

Ей, мәңгілік махаббат, өмірге мас болған дүние!

Ол аттан түсіп, сусын берді

Қоштасу.Ол одан қайда бару керектігін сұрады

Ол жетекшілік етеді, сондай-ақ ол неге болуы керек

Ол сөйледі, дауысы жасырын:

сен менің досым

Бұл дүниеде жолым болмады!

Мен қайда барамын?

Мен барамын, тауға шығамын

Жалғыз жүрегім үшін тыныштық іздеймін

Туған жерге, өз жеріме жаяу барамын

Мен ешқашан алыс кетпеймін

Менің жүрегім тыныш және өз уақытын күтуде

Қымбатты жер барлық жерде Ленцте гүлдеп, жасыл

Міне, жаңалық!

Барлық жерде және мәңгілік көгілдір жарық алысқа!

Мәңгі... мәңгілік...