Дерзай - D-MAN 55

Шумиха праздная, в тени безумный трэш,

Скорбь и реванши, кэш и танцы гейш.

И было сказано «любовь не флирт, не фетиш»,

Вы все тут разные, будешь грубить — отъедешь.

Летит кортеж, в костре тлеют головешки.

За кубки слежка, окна в решках.

Враг внешний, я ковыляю пешем,

Свободы через край, конечно, раньше б вешали.

У нас по прежнему мятеж в недрах души,

За так поддержка, где топят за гроши.

Был вхож и царь и раб, бритый и жид,

Крестным знамением ты в гуще и в глуши.

Кому-то силуэт во ржи, кому и рожа,

Нам не избежать конца, не стать моложе.

Перебираю символы в концептах сложных.

Ты — не то, что ты ешь, а то, что тебя гложет.

Припев:

Годы сыпятся искрами — не жаль.

Учит гордых, капризных — sunshine.

Сама жизнь уже вызов — дерзай.

Дерзай!

Дерзай!

Годы сыпятся искрами — не жаль.

Учит гордых, капризных — sunshine.

Сама жизнь уже вызов — дерзай.

Дерзай!

Дерзай!

Так и не сомкнул век.

Будильник, утро.

Извилисто лег путь, это вчера было будто.

Закипает ртуть, дворы облитые, обдутые,

Дни лукавы, брат, прав абсолютно.

Как щенки по приютам, по квадратам и впискам,

Кухни — каюты, в иллюминаторах брезжит жизнь.

Тише, малютка, ресницы так близко,

В этом омуте лютом — это было искренне.

Прошу простить мне попавших под горячую,

Жестокость и ржач, не смог ответить иначе.

Не богат, не накачан, без фарша и тачки,

Это свора алчных и наивный мальчик.

Пара друзей, зайчик, попинали мячик,

Первый раз дал сдачи — откатали пальчики.

Эти уши заячьи, нервы-датчики,

Телефон молчит, печали об утраченном.

Припев:

Годы сыпятся искрами — не жаль.

Учит гордых, капризных — sunshine.

Сама жизнь уже вызов — дерзай.

Дерзай!

Дерзай!

Годы сыпятся искрами — не жаль.

Учит гордых, капризных — sunshine.

Сама жизнь уже вызов — дерзай.

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Дерзай!

Бос хайп, көлеңкедегі ессіз қоқыс,

Қайғы мен кек, қолма-қол және гейша билері.

Және «махаббат флирт емес, фетиш емес» деп айтылды.

Бұл жерде бәрің басқасың, дөрекі болсаң кетесің.

Кортеж ұшып барады, оттың ұшқыны тұтануда.

Шыныаяқтарды, құйрықты терезелерді қадағалау.

Сыртқы жауым, жаяу жүремін,

Шеттегі еркіндік, әрине, бұрын ілулі еді.

Бізде әлі жанның түбінде бүлік бар,

Сонша қолдау үшін, олар тиынға батып кететін жерде.

Патша мен құл, қырынған және еврей кірді.

Крест белгісімен сіз ортасында және шөл даладасыз.

Біреу үшін қара бидайдағы силуэт, біреу үшін және қызылша,

Ақырзаманнан қашып құтыла алмаймыз, жастай алмаймыз.

Күрделі ұғымдардағы таңбаларды сұрыптаймын.

Сіз жегеніңіз емес, сізді кеміретін нәрсесіз.

Хор:

Жылдар ұшқын төгіп жатыр - өкінішті емес.

Тәкаппарды, еркелікті – күн сәулесін үйретеді.

Өмірдің өзі қазірдің өзінде сынақ - соған ұмтылыңыз.

Батыл!

Батыл!

Жылдар ұшқын төгіп жатыр - өкінішті емес.

Тәкаппарды, еркелікті – күн сәулесін үйретеді.

Өмірдің өзі қазірдің өзінде сынақ - соған ұмтылыңыз.

Батыл!

Батыл!

Осылайша ғасыр жабылмады.

Оятқыш, таң.

Айналдырған жол, кешегідей болды.

Сынап қайнайды, аулалар суланып, үрленеді,

Күндер жаман, ағайын, мүлде дұрыс.

Баспаналардағы, шаршылардағы және жазулардағы күшіктер сияқты,

Ас үйлер - бұл кабиналар, иллюминаторлар арқылы өмір жарқырайды.

Тыныш, балақай, кірпік жақын,

Бұл қатал бассейнде - бұл шынайы болды.

Ыстыққа түскен мені кешіруіңді сұраймын,

Қатыгездік пен ржач, басқаша жауап бере алмады.

Бай емес, сорпасыз, тартылған етсіз және арбасыз,

Бұл сараң және аңғал баланың тобы.

Бір-екі дос, қоян, допты тепті,

Бірінші рет қайтарды - саусақтары артқа қарай оралды.

Бұл қоян құлақтары, сенсорлық нервтер

Телефон үнсіз, жоғалғандар туралы қайғы.

Хор:

Жылдар ұшқын төгіп жатыр - өкінішті емес.

Тәкаппарды, еркелікті – күн сәулесін үйретеді.

Өмірдің өзі қазірдің өзінде сынақ - соған ұмтылыңыз.

Батыл!

Батыл!

Жылдар ұшқын төгіп жатыр - өкінішті емес.

Тәкаппарды, еркелікті – күн сәулесін үйретеді.

Өмірдің өзі қазірдің өзінде сынақ - соған ұмтылыңыз.

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!

Батыл!