В океане льдин - D.L.S.

И наступит весна, и я останусь один,

Без тебя, тут, в этом океане льдин.

И наступит весна, и ты останешься одна,

Ты где-то без меня в этом океане льда.

И наступит весна, и я останусь один,

Без тебя, тут, в этом океане льдин.

И наступит весна, и ты останешься одна,

Ты где-то без меня в этом океане льда.

Ты прости меня, но я опять уйду с рассветом.

Боюсь тебя любить, боюсь этим ослепнуть.

Боюсь смотреть в эти глаза и видеть километры,

Что мы с тобой прошли, сдувает пепел ветром.

И я иду стараюсь быть незаметным.

И мыслей столько в голове, но ничего конкретного.

И прошлое будто 3D перед глазами.

Я будто зритель в этом пустынном темном зале.

Но сердцу не прикажешь вот теперь и мучаюсь.

Ты наверно тоже, быть может это к лучшему.

Нас разведет судьба, как над Невой мосты.

Будем по разным берегам лишь я и ты.

И наступит весна, и я останусь один,

Без тебя, тут, в этом океане льдин.

И наступит весна, и ты останешься одна,

Ты где-то без меня в этом океане льда.

И наступит весна, и я останусь один,

Без тебя, тут, в этом океане льдин.

И наступит весна, и ты останешься одна,

Ты где-то без меня в этом океане льда.

Уже четыре месяца я жду этой встречи,

Хотя бы на минуту и мне станет легче,

Но видимо я обречен её ждать вечность,

Просматривая фото, на которых ты отмечена.

Просматривая в старом телефоне сообщения.

Стало легче, да нет, еще тяжелее.

Проходят эти дни, бегут эти недели.

И может быть она захочет вернуть то время.

Я в одиночестве провожу параллели,

Вроде бы те расстались, но позже поумнели.

А за окном весна, звуки капели.

И мы растаем, нас чужие лучи согреют.

И наступит весна, и я останусь один,

Без тебя, тут, в этом океане льдин.

И наступит весна, и ты останешься одна,

Ты где-то без меня в этом океане льда.

И наступит весна, и я останусь один,

Без тебя, тут, в этом океане льдин.

И наступит весна, и ты останешься одна,

Ты где-то без меня в этом океане льда.

Көктем келеді, мен жалғыз қаламын,

Сенсіз, міне, мына мұз мұхитында.

Көктем келіп, жалғыз қаласың,

Сіз бұл мұз мұхитында менсіз бір жердесіз.

Көктем келеді, мен жалғыз қаламын,

Сенсіз, міне, мына мұз мұхитында.

Көктем келіп, жалғыз қаласың,

Сіз бұл мұз мұхитында менсіз бір жердесіз.

Мені кешіріңіз, бірақ мен таң ата қайта кетемін.

Мен сені сүюден қорқамын, көзіңді соқыр етуден қорқамын.

Мен бұл көздерге қарап, километрлерді көруге қорқамын,

Сіз бен біздің басымыздан өткен дүние күлді желмен ұшырып әкетеді.

Ал мен көрінбейтін болуға тырысамын.

Менің басымда қаншама ойлар бар, бірақ нақты ештеңе жоқ.

Ал өткен уақыт сіздің көз алдыңызда 3D сияқты.

Мен мына қаңырап қалған қараңғы залдағы көрермен сияқтымын.

Бірақ сен жүрегіңе бұйрық бере алмайсың, мен қазір қиналып жатырмын.

Сіз де солай ететін шығарсыз, мүмкін бұл ең жақсысы шығар.

Тағдыр бізді Нева үстіндегі көпірлер сияқты ажыратады.

Біз әртүрлі жағада боламыз, тек сен және мен.

Көктем келеді, мен жалғыз қаламын,

Сенсіз, міне, мына мұз мұхитында.

Көктем келіп, жалғыз қаласың,

Сіз бұл мұз мұхитында менсіз бір жердесіз.

Көктем келеді, мен жалғыз қаламын,

Сенсіз, міне, мына мұз мұхитында.

Көктем келіп, жалғыз қаласың,

Сіз бұл мұз мұхитында менсіз бір жердесіз.

Төрт ай бойы бұл кездесуді күттім,

Кем дегенде бір минутқа, бұл мен үшін оңайырақ болады,

Бірақ мен оны мәңгі күтуге дайынмын,

Сіз белгілеген фотосуреттерді қарап шығу.

Ескі телефондағы хабарларды қарау.

Бұл оңайырақ болды, жоқ, одан да қиын.

Күндер өтеді, апталар өтеді.

Мүмкін ол сол уақытты қайтарғысы келетін шығар.

Жалғыздықта параллельдер саламын,

Олар ажырасып кеткен сияқты, бірақ кейін олар ақылды болды.

Ал терезе сыртында көктем, тамшылардың дыбыстары.

Ал біз балқып кетеміз, бөтен сәулелер бізді жылытады.

Көктем келеді, мен жалғыз қаламын,

Сенсіз, міне, мына мұз мұхитында.

Көктем келіп, жалғыз қаласың,

Сіз бұл мұз мұхитында менсіз бір жердесіз.

Көктем келеді, мен жалғыз қаламын,

Сенсіз, міне, мына мұз мұхитында.

Көктем келіп, жалғыз қаласың,

Сіз бұл мұз мұхитында менсіз бір жердесіз.