Echo of Souls - Coronatus

There will be a time

There will be a life

When I’ll find your good soul again

Now death will take mine

But you’ll be my wife

When we’ll meet one far day again

I remember this scene

On a sunny winter’s day

So cold, but we’ve been outside

Little brats we’ve been

With miserable pay

So often no bread to bite

I remember it too

We stood at a shack

The shack built on stilts was our home, our home

I felt ice cold winds blow

And heard someone clack

So we crawled 'neath floor planks on all frozen loam

There will be a time

There will be a life

When I’ll find your good soul again

Now death will take mine

But you’ll be my wife

When we’ll meet one far day again

I spied through a crack

Of the oaken wood floor planks

And saw a worn woman walk

Maybe she’s my mother

Or maybe someone else

No memory exceeds this stalk

This is my memory too

From under those planks

Our stepmother could have been seen, has been seen

By the orphans we’ve been

My memory has blanks

However, our love was virgin and clean

There will be a time

There will be a life

When I’ll find your good soul again

Now death will take mine

But you’ll be my wife

When we’ll meet one far day again

We had to drudge hard

In this former life

You had to dig deep in the mine, in the mine

The next morning, they said

That you will not come back

The tunnel caved in, was certainly thine

In darkness I’m dreaming

And I dream of yesterday

Forever, I’ll fall asleep

And my soul will echo

This message out to you

The last thing I need to keep

There will be a time

There will be a life

When I’ll find your good soul again

Now death will take mine

But you’ll be my wife

When we’ll meet one far day again

There will be a time

There will be a life

When I’ll find your good soul again

Now death will take mine

But you’ll be my wife

When we’ll meet one far day again

Уақыт болады

Өмір болады

Қайтадан сенің жақсы жаныңды тапқанда

Енді өлім мені алады

Бірақ сен менің әйелім боласың

Біз алыс күндердің бірінде тағы кездесеміз

Бұл көрініс есімде

Қыстың шуақты күнінде

Өте суық, бірақ біз сыртта болдық

Біз болдық

Жаман жалақымен

Сондықтан жиі шағатын нан болмайды

Мен де есімде

Біз саяжайда тұрдық

Төбешіктерге салынған лашық біздің үйіміз, үйіміз болды

Мен мұздай салқын желдің соққанын сездім

Және біреудің дауысын естіді

Осылайша біз барлық қатып қалған сазданға астыралды едендерді алып жүгірдік

Уақыт болады

Өмір болады

Қайтадан сенің жақсы жаныңды тапқанда

Енді өлім мені алады

Бірақ сен менің әйелім боласың

Біз алыс күндердің бірінде тағы кездесеміз

Мен жарықтардан өттім

Емен ағашынан жасалған еден тақталарынан

Ол тозған әйелдің жүріп бара жатқанын көрді

Мүмкін ол менің анам шығар

Немесе басқа біреу болуы мүмкін

Ешбір жад осы тармақтан асып кетпейді

Бұл менің жадым да

Сол тақтайлардың астынан

Өгей анамыз көрінетін еді, көрінді

Біз                                       Біз

Менің жадымда бос орындар бар

Дегенмен, біздің махаббатымыз пәк әрі таза болды

Уақыт болады

Өмір болады

Қайтадан сенің жақсы жаныңды тапқанда

Енді өлім мені алады

Бірақ сен менің әйелім боласың

Біз алыс күндердің бірінде тағы кездесеміз

Біз қатты қиналуымыз керек еді

Бұл бұрынғы өмірде

Сіз шахтада, шахтада терең қазуыңыз керек еді

Келесі күні таңертең олар айтты

Қайтып келмейтініңді

Шұңқырлы туннель, әрине, сіздікі

Қараңғыда мен армандаймын

Мен кешегі күнді армандаймын

Мәңгілік, мен ұйықтаймын

Ал менің жаным жаңғырық

Бұл хабар сізге 

Мен сақтауым керек ең соңғы нәрсе

Уақыт болады

Өмір болады

Қайтадан сенің жақсы жаныңды тапқанда

Енді өлім мені алады

Бірақ сен менің әйелім боласың

Біз алыс күндердің бірінде тағы кездесеміз

Уақыт болады

Өмір болады

Қайтадан сенің жақсы жаныңды тапқанда

Енді өлім мені алады

Бірақ сен менің әйелім боласың

Біз алыс күндердің бірінде тағы кездесеміз