Med Cezir - Ceza

Şair olmak isteyen bir gezgin

Yaşama hevesi kalmamış bir bezgin

Bezirgânın önde gideni zengin

Rengi kalmamış ki kiminin engin

Denizde lodosa yakalanan bir gemicinin

Yaşamı hep çetin, metanetin de sınırı var beyim

Kimisinin mutluluğu bir resim, kimisininki dört mevsim

Kelebeğin ömrüne bedel bir geleceğin

Getirecek hediyesi nedir ki?

Bilemedim

Vay haline elekte elenenin

Hayata ağlamaklı başlayan bu insanoğlu gördü geleceği

Bir dilim ekmeğin sonunda bedelinin de alınacak olması gibi

Düşünenin, düşenin de dostu olmamış ki batanın olsun

Müttefik de belli değil ittifak da, mutlak mücadele kazanmak, zafere koşmak

Yenilince ağlamak, yenmek için hile yapmak

Her sonuçta pay kapmak dünya kuralı olmuş

Taştan bozma kalplerse hep kanla dolmuş

Kanadımı kırdılar uçamadım anne

Savaşa soktular koşturdum

Kalbini açamayan herkesin aklına

Eğriyi doğruyu ben soktum

Sonbaharda dökülen yapraktım

İlkbaharda geri geldim ben

Aileme dostuma selamlar olsun

Gökkuşağındaki bir rengim ben

Kanadımı kırdılar uçamadım anne

Savaşa soktular koşturdum

Kalbini açamayan herkesin aklına

Eğriyi doğruyu ben soktum

Sonbaharda dökülen yapraktım

İlkbaharda geri geldim ben

Aileme dostuma selamlar olsun

Yağmur sonrası güneşim ben

Zamanda yolculuk beyinde meşgul edebilir

Fakat objektif olmaz

Zararı yoktur yararı olmadığı gibi

Benliğinde kaybedilen her şey

Benliğinde kaydedilen her şey

Hesap masasında olabilir yalnızken

Utanma, aç kalbini, gir topluma

Göster haydi kendini ve «Buradayım.»

de!

Savaşı kaybetme, yürüme geriye, dönme

Bak ve ileriye ilerle

Hisset deliğe düşme, dönme deliye

Karaya boyanan adamın boynuna ilmeği de geçiren cellata

Bi'çare lanet, hayalet olana dek

Beklemek mi gerek acep?

Çarkı dönmemiş ki feleğin gözünün yaşına baksın

Gözümün yaşını alsın

Kanımı canımı alsın, ancak canımı yakmasın

Azap çeken gönüllere, kül olan tüm kalplere yağmur yağsın

Kalp dağlayan tüm eller kalpleriyle dağlansın

Kalp karalayanlar yansın

Kanadımı kırdılar uçamadım anne

Savaşa soktular koşturdum

Kalbini açamayan herkesin aklına

Eğriyi doğruyu ben soktum

Sonbaharda dökülen yapraktım

İlkbaharda geri geldim ben

Aileme dostuma selamlar olsun

Gökkuşağındaki bir rengim ben

Kanadımı kırdılar uçamadım anne

Savaşa soktular koşturdum

Kalbini açamayan herkesin aklına

Eğriyi doğruyu ben soktum

Sonbaharda dökülen yapraktım

İlkbaharda geri geldim ben

Aileme dostuma selamlar olsun

Yağmur sonrası güneşim ben

Koşturmak boş durmaktan iyidir

Boş durmak boş koşmaktan yararlı

Hoş tutmak gönlü yas tutmaktan çok zormuş

Yaşlanmak her dökülen yaprağın arkasından ağlamak gibidir

Hayattan erken emeklilik seçim değildir

Kadere bağlıdır yazgıdır

Hayat ince bir çizgi, narin bir çalgıdır

Yüzlerce yıl emek veren insanın

Hasat zamanı ölü tohumlara mıdır?

Her güne yeni umutlarla açılan gözler

Yalanlarla ağlatılan gözler

Dolanlarla aldatılan gözler

Bir güzel sözle güler

Akıtılan her damla ter yok oluşu engeller

Negatif değillerse, art niyetli değillerse

Eğer, bu böyle devam eder

Dilediğim her şey olmuyor

Çabalar bazen çok nafile

Nargilenin dumanına benzer hayallerim

Sadece beni zehirler ve uçup gider

Kafileler gibidir insanlar

Bazen seni seyreder giderler

Herkes kendine paha biçmiş

Ben de karşılıksız bir çek

Emeklerim dostluktan yana

Ama olmuyor

Anneme sordum: «Niçin böyle?»

Ama baktım o da ağlıyor

Kanadımı kırdılar uçamadım anne

Savaşa soktular koşturdum

Kalbini açamayan herkesin aklına

Eğriyi doğruyu ben soktum

Sonbaharda dökülen yapraktım

İlkbaharda geri geldim ben

Aileme dostuma selamlar olsun

Gökkuşağındaki bir rengim ben

Kanadımı kırdılar uçamadım anne

Savaşa soktular koşturdum

Kalbini açamayan herkesin aklına

Eğriyi doğruyu ben soktum

Sonbaharda dökülen yapraktım

İlkbaharda geri geldim ben

Aileme dostuma selamlar olsun

Yağmur sonrası güneşim ben

Ақын болғысы келетін саяхатшы

Өмір сүргісі келмейтін зерігу

Безіргеннің қорғаны мол

Кімнің түсі қалды?

Теңізде лодозаға түсіп қалған матрос

Өмір қиын, метанетиннің шегі бар, жаным

Біреулер бақыт суреті, біреулер төрт мезгіл

Сіз көбелектің өміріне баға жетпес болашаққа ие боласыз

Қандай сыйлық әкелу керек?

Мен білмедім

Елекке қасірет

Жылай бастаған бұл пенде болашақты көрді

Баға тілім отырғызу соңында алынатын сияқты

Ойлағанның да, ойлайтынның да досы жоқ

Одақ па, одақ па, абсолютті күресте жеңу, жеңу екені белгісіз

Жеңілгенде жылау, жеңу үшін алдау

Кез келген жағдайда, біз елестете алмайтын кедергілерге қарамастан, олар оны басып алды ».

Егер тас сынса, ол әрқашан қанға толы

Қанатымды сындырды, ұша алмадым, мама

Мен соғысқа қосылдым

Жүрегін аша алмағанның санасына

Мен қисық сызықты оңға соқтым

Мен күзде жапырақ түсірдім

Бірінші көктемде қайтып келдім

Менің отбасыма және достарыма сәлем

Мен кемпірқосақтың түсімін

Қанатымды сындырды, ұша алмадым, мама

Мен соғысқа қосылдым

Жүрегін аша алмағанның санасына

Мен қисық сызықты оңға соқтым

Мен күзде жапырақ түсірдім

Бірінші көктемде қайтып келдім

Менің отбасыма және достарыма сәлем

Мен жаңбырдан кейінгі күнмін

Уақыт саяхаты миды алуы мүмкін

Бірақ бұл объективті болмайды

Пайдасы жоқ сияқты, зияны жоқ

Өздігінен жоғалғанның бәрі

Өзіне жазылғанның бәрі

Ол тек шот кестесінде болуы мүмкін

Ұялмай, жүрегіңді аш, қоғамға кір

Өзіңізді көрсетіңіз және «Мен осындамын» деп айтыңыз.

де!

Соғыста жеңілме, қайтпа, қайтпа

Қараңыз және алға қарай жүріңіз

Сезімдер есінен танып, жынды болады

Қара боялған адамды мойнына іліп қойған жазалаушы

Қарғыс атсын, елес сияқты

Біз күтуіміз керек пе?

Дөңгелегі жастың көзіне қараған жоқ

Көз жасымды ал

Қанымды ал, бірақ жанымды күйдірме

Жаңбыр жауып, азап шеккен жүректерге және күлдің бәріне жаусын

Жүректі сыздатқан қолдардың бәрі бастарымен күйсін

Жүрекке қара қылды қақ жарғандар

Қанатымды сындырды, ұша алмадым, мама

Мен соғысқа қосылдым

Жүрегін аша алмағанның санасына

Мен қисық сызықты оңға соқтым

Мен күзде жапырақ түсірдім

Бірінші көктемде қайтып келдім

Менің отбасыма және достарыма сәлем

Мен кемпірқосақтың түсімін

Қанатымды сындырды, ұша алмадым, мама

Мен соғысқа қосылдым

Жүрегін аша алмағанның санасына

Мен қисық сызықты оңға соқтым

Мен күзде жапырақ түсірдім

Бірінші көктемде қайтып келдім

Менің отбасыма және достарыма сәлем

Мен жаңбырдан кейінгі күнмін

Жүгіру бос тұрғаннан жақсы

Жалқаулық бос жүргеннен жақсы

Жоқтаудан гөрі жоқтау қиын

Қартаю әрбір түскен жапырақтың артында жылаумен бірдей

Ерте зейнетке шығу мүмкін емес

Тағдырға байланысты бұлақ

Өмір - бұл жұқа сызық, нәзік құрал

Жүздеген жыл еңбек еткен адам

Егін жинау кезінде өлген тұқымдар ма?

Күн сайын жаңа үмітпен ашылатын көздер

Өтірік жылайтын көздер

Доланға алданған көздер

Әдемі сөзге күледі

Әрбір тамшы тердің пайда болуына жол бермейді

Теріс болмаса, көркем болмаса

Олай болса, осылай жалғаса береді

Мен қалағанның бәрі орындала бермейді

Талпыныстар кейде өте нәтижесіз болады

Менің армандарым кальянның түтініндей

Бұл мені улап, ұшып кетеді

Адамдар кепілгер сияқты

Кейде олар сені қарауға барады

Әркім өзін кесіп алды

Менде де қайтымсыз чек бар

Менің жұмысым достықтан жоғары

Бірақ ол болмайды

Мен анамнан «Неге олай?» деп сұрадым.

Бірақ оның да жылап жатқанын көрдім

Қанатымды сындырды, ұша алмадым, мама

Мен соғысқа қосылдым

Жүрегін аша алмағанның санасына

Мен қисық сызықты оңға соқтым

Мен күзде жапырақ түсірдім

Бірінші көктемде қайтып келдім

Менің отбасыма және достарыма сәлем

Мен кемпірқосақтың түсімін

Қанатымды сындырды, ұша алмадым, мама

Мен соғысқа қосылдым

Жүрегін аша алмағанның санасына

Мен қисық сызықты оңға соқтым

Мен күзде жапырақ түсірдім

Бірінші көктемде қайтып келдім

Менің отбасыма және достарыма сәлем

Мен жаңбырдан кейінгі күнмін