When Mirrors Shatter - Blaze of Perdition

«One does not become enlightened by

imagining figures of light,

but by making the darkness conscious.»

On the golden throne of skulls

In the glass house of our dreams

Sits the one who rules it all

Oblivious, denied, forgotten

Self-appointed king

Hollow gaze of his tired eyes

Focused, on the mirrors on the walls

Drowning in reflections' endless maze

Restless, always searching for the I

Through the dusty libraries

Of ancestral wisdom

Through the riddles

Of suspected thruths

Diving

Into the black and back again

With hope there is no hope

Into the light to see there is none

No concession

Not a single spark to be found

«Who looks outside, dreams;

Who looks inside, awakes.»

Let him cry out loud in despair

Let him dance to his own requiem

Let the bow slit his wrists

As the violin weeps

Misguided by the ego’s treacherous call

Lost in the labyrinth of countless reveals

Rebutting themselves one after another

Disguided as promises of enlightenment

All I saw was nothing but madness

All we shall see is nothing but darkness

All we shall leave is nothing but failures

All we shall gain is nothing but faceless

For no ocean of stars awaits

Nor the womb of newborn possibilities

But the shattering mirror itself

Obscure void of misguided thoughts

When darkness is conscious

All horrors end

No figures of light

When mirrors shatter

«Адам ағартпайды

жарық фигураларын елестету,

бірақ қараңғылықты саналы ету арқылы.»

Бас сүйектердің алтын тағында

Біздің арманымыздың әйнек үйінде

Барлығын басқаратын адам  отырады

Ессіз, жоққа шығарылған, ұмытылған

Өзін-өзі тағайындаған патша

Оның шаршаған көздерінің қуыс көзқарасы

Қабырғалардағы айналарға назар аударыңыз

Рефлексиялардың шексіз лабиринтіне батып кету

Мазасыз, үнемі Мен іздейді

Шаң басқан кітапханалар арқылы

Ата-баба даналығынан

Жұмбақтар арқылы

Күдікті шындықтар туралы

Дайвинг

Қараға кіріп, қайтадан

Үмітпен үміт жоқ болмайды

Ешбір болмайтынын көру үшін жарыққа 

Концессия жоқ

Бірде-бір ұшқын табылмады

«Сыртқа қарайтын адам армандайды;

Ішіне қарайтын адам оянады».

Үмітсіз қатты айқайласын

Оған өз реквиеміне  билеуге рұқсат етіңіз

Садақ білектерін тіліп алсын

Скрипка жылап жатқанда

Эгоның өтірік шақыруынан жаңылды

Сансыз ашылулар лабиринтінде жоғалған

Өздерін бірінен соң бірі жоққа шығарады

Ағартушылық уәделері ретінде жасырылды

Мен көрген бар болғаны ессіздіктен басқа ештеңе болмады

Біз көретіндердің бәрі - бұл қараңғылықтан басқа ештеңе емес

Біз  қалдыратын     ештеңе         ең тең      ең әтәнсән әттеңе  болмай  болған        әтәсәтсіздік  тан басқа ештеңе  қалдырмайтын  болатын  бар болатын   ештеңе  болмайды

Біз бар алатын  ештеңе болмайды  басқа бетсіз        ештеңе  болмайды

Өйткені жұлдыздар мұхиты күтпейді

Жаңа туылған нәрестелердің құрсағында да

Бірақ сынған айнаның өзі

Қате ойлардан түсініксіз бос

Қараңғылық саналы болғанда

Барлық сұмдық аяқталады

Жарық фигуралары жоқ

Айна сынған кезде