Das Tor zur Welt - Black Heaven

Ich suche nach der Ferne und lausche unbewusst

Eine Welt sie liegt verborgen, tief unter meiner Brust

Ein letzer Funken Sehnsucht, der mich beisamen hält

Deine Augen sind das Fenster in eine bessere Welt

Lass mich nicht hier zurück, ich wüsst nicht was sonst passiert

Wie ein Stern am Firmament, der aus dem Himmel bricht und stirbt

Aus Gott verlassenen Träumen, bau ich mir ein Versteck und

Ich weiß sie können mich sehen und bleibe doch unentdeckt

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Die Liebe schon verloren, die Liebe schon verloren

Die Liebe scheint verloren, solang der Geist sich nicht befreit

Ich ersticke in Gedanken, falle durch den Raum der Zeit

Von draussen eine Stimme, ein Gesicht was mir erscheint

Ich berühe es ganz zärtlich, ich versuch ihm nah zu sein

Genug wurde gesprochen und zu wenig je gefühlt

Ein herbei gesehnter Regen, hat das Ufer weggespühlt

Ein ganz normaler Wahnsinn, der sich vor die Sonne schob

Du bist tief in meiner Seele, noch tiefer als der Tod

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Ich wische das Blut meiner Hände mit Träumen, die niemand erzählt

Ich sehe wie die Engel fallen und trete durch das Tor zur Welt

Мен алыстан іздеп, бейсаналық тыңдаймын

Кеудемнің түбінде жасырылған дүние

Мені бірге ұстап тұрған сағыныштың соңғы ұшқыны

Сіздің көздеріңіз жақсы әлемге терезе

Мені осында қалдырмаңыз, тағы не боларын білмеймін

Аспаннан жарылып, сөніп бара жатқан аспандағы жұлдыздай

Құдайдан тастап кеткен армандар мен өзіме жасырынған жер саламын және

Мен олардың мені көретінін және әлі де байқалмайтынын білемін

Қолымдағы қанды ешкім айтпайтын армандармен сүртемін

Мен періштелердің құлап, дүниенің қақпасынан өтіп бара жатқанын көремін

Қолымдағы қанды ешкім айтпайтын армандармен сүртемін

Мен періштелердің құлап, дүниенің қақпасынан өтіп бара жатқанын көремін

Махаббат әлдеқашан жоғалды, махаббат жоғалды

Рух өзін босатқанша махаббат жоғалған сияқты

Мен ойларға тұншығып, уақыт кеңістігінен құлаймын

Сырттан бір дауыс, маған көрінетін бет

Мен оны өте нәзік ұстаймын, оған жақын болуға тырысамын

Айтылғандар жеткілікті және тым аз сезілді

Аңсаған жаңбыр жағаны шайып кетті

Күннің алдында өзін итеріп жіберген мүлдем қалыпты ессіздік

Сен менің жанымның тереңіндесің, тіпті өлімнен де тереңсің

Қолымдағы қанды ешкім айтпайтын армандармен сүртемін

Мен періштелердің құлап, дүниенің қақпасынан өтіп бара жатқанын көремін

Қолымдағы қанды ешкім айтпайтын армандармен сүртемін

Мен періштелердің құлап, дүниенің қақпасынан өтіп бара жатқанын көремін