Seelenlos - Black Heaven

Und seh ich aus dem Fenster auf die Straßen dieser grauen Stadt

Wo ist das Paradies was die Welt mir versprochen hat

Die Leere brennt in meinem Herzen, gleitet still durch meinen Kopf

Ich suche, doch ich frag nicht mehr nach Satan oder Gott

Menschen gehen vorüber, wissen nicht wohin mit ihrer Zeit

Leben ohne Inhalt als ein Ausweg vor der Einsamkeit

In aller Stille werden Träume und Gedanken sterben

Sie wollen kein drittes Reich wie sie auch ein viertes nicht verhindern werden

Jeden Tag hör ich von Mord und Terror in der Welt

Von Krieg und Frieden die jeweils enden in einem Gräberfeld

Bekäm ich einmal mit dass ein kleines Mädchen vergewaltigt wird

Wüsst ich nur, dass ich den Vergewaltiger auf der Stelle töten würd

Ich frag nicht mehr nach Wahrheit oder Wirklichkeit

Glaub nur noch an mich selbst und an Momente der Zärtlichkeit

Denn tief im Herzen ist mir die Gesellschaft noch immer fremd

Und das wird sich nicht ändern bis eines Tages der Himmel brennt

Wo ist die Heimat die mit einst doch so verbunden war

Ich seh keine Hoffnung und ich weiß nicht wo ich hingehör

Selbst in meinen Träumen verfolgen sie mich bis in den Tod

Bis sogar ein geträumtes Paradies in mir zu versinken droht

Und nur wenn ich die Augen schließe um an dich zu denken

Hab ich Liebe für tausend weitere Leben zu verschenken

Und plötzlich macht jeder Gedanke wieder einen Sinn

Und mir wird klar, was ich will und wer ich wirklich bin

Diese Welt ist seelenlos, nur bei dir finde ich Trost

Halt mich fest in deinen Armen, lass mich niemals wieder los…

Und wieder schleicht sich eine neue Depression heran

Sie kommt fast täglich seit ich selbständig zu denken begann

Und jeder Mensch sollte sich klar sein der ein Urteil fällt

Wir sind verantwortlich für das Leid und Elend auf dieser Welt

Noch folge ich dem Weg aus Rebellion und Poesie

Bevor ich ganz versinke in den Tiefen meiner Lethargie

Und auf den Straßen seh ich wie das Kapital regiert

Materialismus als neuer Sinn des Lebens propagiert

Niemals war die Jugend weiter von den Alten entfernt

Niemals haben Kinder schneller zu träumen verlernt

Und manchmal wünscht ich dass der Tag endlich kommen wird

Wo dieser Planet auch seine letzte Unschuld noch verliert

Und nur wenn ich die Augen schließe um an dich zu denken

Hab ich Liebe für tausend weitere Leben zu verschenken

Und plötzlich macht jeder Gedanke wieder einen Sinn

Und mir wird klar, was ich will und wer ich wirklich bin

… nicht mehr weinen, nicht mehr lachen, nicht mehr lieben, nicht mehr hassen

Nicht mehr träumen, nicht mehr leben, nur noch hoffen, nur noch beten…

Ал мен терезеден мына сұр қаланың көшелеріне қараймын

Дүние маған уәде еткен жұмақ қайда

Жүрегімдегі бостық өртеніп, Үнсіз сырғып жатыр басымнан

Мен іздеймін, бірақ енді Шайтан немесе Құдай туралы сұрамаймын

Адамдар уақытын не істерін білмей жүреді

Жалғыздықтан құтылудың жолы ретінде мазмұнсыз өмір

Үнсіздікте армандар мен ойлар өледі

Олар үшінші рейхті қаламайды, төртінші рейхке де кедергі болмайды

Мен күн сайын әлемде кісі өлтіру мен террор туралы естимін

Соғыс пен бейбітшілік, олардың әрқайсысы қорыммен аяқталады

Егер мен кішкентай қызды зорлап жатқанын білсем

Зорлаушыны сол жерде өлтіретінімді білсем ғой

Мен енді шындықты да, шындықты да сұрамаймын

Тек өзіме және нәзік сәттерге сеніңіз

Өйткені менің жүрегімнің түбінде қоғам маған әлі де жат

Бұл бір күні аспан күйгенше өзгермейді

Бір кездері осылай жалғанған үй қайда?

Мен ешқандай үміт көрмеймін және мен қайда жататынымды білмеймін

Түсімде де олар мені өлгенше қуады

Тіпті армандаған жұмақ маған батып кетеді деп қорқытқанша

Тек сені ойлау үшін көзімді жұмған кезде ғана

Менде тағы мың өмір үшін беруге деген махаббатым бар

Және кенеттен әрбір ой қайтадан мағынаға ие болады

Мен өзімнің не қалайтынымды және шын мәнінде кім екенімді түсінемін

Бұл дүние жансыз, Сенен ғана жұбатамын

Мені құшағыңа қысып, ешқашан жіберме...

Тағы да жаңа депрессия басталады

Мен өзімді ойлай бастағаннан бері ол күнде дерлік келеді

Ал үкім шығаратын әрбір адам мұны білуі керек

Бұл дүниедегі азап пен қасірет үшін біз жауаптымыз

Әлі күнге дейін бүлік, жыр жолымен келе жатырмын

Мен летаргияның тереңдігіне толығымен батып кетпес бұрын

Ал көшелерде мен астананың қалай билік ететінін көремін

Материализм өмірдің жаңа мәні ретінде насихатталды

Жастар ешқашан ескіден алыстаған емес

Ешқашан балалар тезірек армандауды ұмытпасын

Ал кейде сол күннің жеткенін қалаймын

Бұл планета әлі де өзінің соңғы кінәсіздігін жоғалтып жатқан жерде

Тек сені ойлау үшін көзімді жұмған кезде ғана

Менде тағы мың өмір үшін беруге деген махаббатым бар

Және кенеттен әрбір ой қайтадан мағынаға ие болады

Мен өзімнің не қалайтынымды және шын мәнінде кім екенімді түсінемін

... енді жыламайды, күлмейді, сүймейді, жек көрмейді

Енді армандамай, өмір сүрмей, тек үміттену, тек дұға ету...