Leeres Blatt - Bizzy Montana

Plötzlich bin ich wieder der, der angesagter ist als andere

Ich war angepisst von all dem Mist, der mich umgibt

Gegen die Wand mit dem Gesicht, doch meine Hand hat sie getroffen

Gebrochen, Titan anstatt Platinplatten, sag kann ich hoffen?

Das Ende ist offen, besoffen im Dschungel, dunkel alles ekelhaft

Alles verregnet in der Stadt, alles dreht sich, mein Schädel platzt

Ich sitz' vor’m leeren Tetrapack, ich hab' das Leben satt

Das Leben, das mich Lasten tragen lässt und mich zum Esel macht

Mann jeden Tag die gleiche Scheiße, wie zahl' ich am Monatsende Miete?

Ja ich zog das große Los, doch es entpuppte sich als Niete

All die Liebe zur Musik hat sich erübrigt

Ich mach' Schluss, denn Liebe und Gefühle zahlen mir kein Frühstück

Meine Kleine kennt mein' Blick und macht sich Sorgen, keine Sorge Schatz

Vorher geh' ich ins Pfandleihhaus, versetze oder borge was

Ich kenne das und hab das jahrelang in meinem Kopf gehabt

Doch jetzt sind meine Koffer hier gepackt, Schluss — letzter Satz

Ich hatte alles im Griff, doch meine Hand wurde schwach

Und jetzt ist alles gefickt, doch ich hab' alles gesagt

Mich hat das alles erdrückt und das jeden Tag

Und was mir bleibt ist ein leeres Blatt

Keine Chance auf Besserung, Tränen flossen wie Bäche runter

Geprellte Zechen, in der Gosse gehen auch die Besten unter

Warum?

Wieso ist das so?

Ich grabe tief, doch finde nichts

Und grade die, die sagen, sie sind für dich da, verschwinden

Ich bin innerlich verwelkt wie eine Lilie es im Winter ist

Ich sitz' im Hinterzimmer vor 'nem leeren Blatt und find' kein' Stift

Ich würde gern, doch trinke nicht weil’s sinnlos und nicht richtig ist

Und das aus meinem Mund, ich mein es ernst, ich mach' den Mist nicht mit

Es trifft mich wie ein Stich ins Herz, das Business ist kein bisschen fair

Nur riesen Schuldenberge, Termine, um’s vor Gericht zu klär'n

Mein Handy klingelt — klingeling — ich geh' nicht ran, ich weiß was ist

Ich kann nicht wieder sagen ich bin pleite weil’s mir peinlich ist

Mann eigentlich hätt' alles besser laufen müssen, drauf geschissen

Zehn Jahre gearbeitet und Zähne daran ausgebissen

Keine Feier ausgelassen, vielleicht sollt' ich Pause machen

Träume haben sich ausgeträumt und jetzt ist es Zeit aufzuwachen

Ich hatte alles im Griff, doch meine Hand wurde schwach

Und jetzt ist alles gefickt, doch ich hab' alles gesagt

Mich hat das alles erdrückt und das jeden Tag

Und was mir bleibt ist ein leeres Blatt

Immer diese Niederschläge machten mich zum Miesepeter

Und das Feuer brennt nicht mehr, die Glut verglüht im Nieselregen

Wunden sind geheilt, es ist vorbei und die Zeit zieht die Fäden

Zeit zu fliegen, wie 'ne Feder, bei den Sternen sieht mich jeder

Krieg im Kopf und trotzdem war ich doch nicht zu stoppen

Gott gab' mir Hoffnung, doch auch er konnte des Loch hier nicht stopfen

Die Korken knall’n nicht mehr, ich gehe auf brennenden Kohl’n

Es zehrt an den Nerven, ich schau' aus meinem Fenster zum Boden

Als Kind tobte ich draußen auf 'm Hof mit Freunden vor’m Haus

Heute flücht' ich in die Strophen, bau' einen Joint und bin drauf

Mir fehlt das Vertrauen, ich geh' nicht raus und hülle mich in Wolken ein

Das jahrelang verfolgte Ziel wird irgendwie zum Stolperstein

Ich wollte nie sein wie andere sind, gebranntes Kind und Rampenlicht

Verträgt sich nicht drum handle ich verdammt, es macht mich wahnsinnig

Gerate nicht in Panik, bis der letzte Satz gesagt ist

Fickt euch alle in den Arsch plus Arschtritt gratis

Ich hatte alles im Griff, doch meine Hand wurde schwach

Und jetzt ist alles gefickt, doch ich hab' alles gesagt

Mich hat das alles erdrückt und das jeden Tag

Und was mir bleibt ist ein leeres Blatt

Кенет мен басқаларға қарағанда қызу болып қалдым

Мен айналамдағы күлкіге ашуландым

Қабырғаға бетімді тіредім, бірақ қолым оған тиді

Сынған, платина тақтайшаларының орнына титан, мен үміттене аламын ба?

Соңы ашық, джунглиде мас, қараңғы бәрі жиіркенішті

Қалада бәрі жаңбыр жауып, бәрі айналып, бас сүйегім жарылып жатыр

Бос тетра буманың алдында отырмын, өмірге тойдым

Жүк көтеріп, есекке айналдыратын өмір

Күнде бірдей боқтық, айдың соңында пәтер ақысын қалай төлеймін?

Иә, мен джекпотты жеңдім, бірақ ол сәтсіздікке ұшырады

Музыкаға деген махаббаттың бәрі артық болып кетті

Мен ажырасып жатырмын, өйткені махаббат пен сезім маған таңғы ас сатып алмайды

Кішкентайым менің түрімді біледі және уайымдап жүр, уайымдама жаным

Оған дейін ломбардқа барып, бірдеңе сатамын немесе қарызға аламын

Мен мұны білемін және оны жылдар бойы ойымда бар

Бірақ қазір менің сөмкелерім осында жиналды, бұл - соңғы сөйлем

Менде барлығы бақылауда болды, бірақ қолым әлсіз болды

Ал қазір бәрі бляды, бірақ мен бәрін айттым

Мұның бәрі мені және күн сайын қинады

Ал маған қалғаны – ақ парақ

Жақсаруға мүмкіндік жоқ, көз жасы ағындай ағып жатты

Алданған шахталар, тіпті ең жақсылары да суағарға түседі

Неліктен?

Неге олай?

Мен терең қазып жатырмын, бірақ ештеңе таппаймын

Ал сен үшін бармын дегендердің өзі жоғалып барады

Мен қыста лалагүлдей қурап қалдым

Артқы бөлмеде бос қағаздың алдында қалам таппай отырмын

Мен алғым келеді, бірақ мен ішпеймін, себебі бұл мағынасыз және дұрыс емес

Менің аузымнан шыққан сөз, мен байсалдымын, мен ондай бос сөзге шыдамаймын

Жүрегіме пышақ сұққандай тиді, бизнес мүлде әділ емес

Қарыздың үлкен таулары, оны сотта тазарту үшін кездесулер

Ұялы телефоным шырылдап жатыр — шырылдап жатыр — Мен жауап бермеймін, не болғанын білемін

Ұялғанымнан тағы да бұзылдым деп айта алмаймын

Негізі бәрі жақсы болуы керек еді, блять

Он жыл жұмыс істеп, тістерін жоғалтты

Ешбір мереке қалмады, үзіліс жасау керек шығар

Армандар аяқталды, енді оянатын уақыт келді

Менде барлығы бақылауда болды, бірақ қолым әлсіз болды

Ал қазір бәрі бляды, бірақ мен бәрін айттым

Мұның бәрі мені және күн сайын қинады

Ал маған қалғаны – ақ парақ

Әрқашан бұл жауын-шашын мені ренжітті

Ал от енді жанбайды, жаңбырда шоқтары өртенеді

Жаралар жазылды, бітті, уақыт жіптерді тартып жатыр

Ұшатын уақыт, қауырсын сияқты, бәрі мені жұлдыздардың арасынан көре алады

Менің басымда соғыс болды, мен әлі де тоқтай алмадым

Құдай маған үміт берді, бірақ бұл жердегі тесікті де біте алмады

Тығындар енді ашпайды, жанып тұрған орамжапырақтың үстінде жүремін

Бұл менің жүйкеме тиеді, мен терезеден еденге қараймын

Бала кезімде достарыммен үйдің алдында аулада серуендеп жүретінмін

Бүгін мен өлеңдерге қашып, буын құрастырып, мен оған тұрамын

Маған сенім жетіспейді, сыртқа шығып, бұлтқа оранбаймын

Жылдар бойы алға қойған мақсат, әйтеуір, сүрінетін тасқа айналады

Мен ешқашан басқаларға ұқсағым келмеді, өртенген бала мен танымал болғым келді

Татуласпайды, мен онымен әрекет етемін, бұл мені жынды етеді

Соңғы сөйлем айтылмайынша үрейленбеңіз

Бәріңе блят плюс еск тебу тегін

Менде барлығы бақылауда болды, бірақ қолым әлсіз болды

Ал қазір бәрі бляды, бірақ мен бәрін айттым

Мұның бәрі мені және күн сайын қинады

Ал маған қалғаны – ақ парақ