Years - Beth Nielsen Chapman

I went home for christmas

To the house that I grew up in

Going back was something after all these years

I drove down monterey street

And I felt a little sadness

When I turned left laurel and the house appeared

And I snuck up to that rocking chair

Where the winter sunlight slanted on the screened-in porch

And I stared out past the shade tree

That my daddy planted on the day that I was born

And I let time go by so slow

And I made every moment last

And I thought about years

How they take so long

And they go so fast

Across the street the randol’s oldest daughter must have come home

Her two boys built a snowman by the backyard swings

I thought of old man randol

And his christmas decorations

And how he used to leave them up till early spring

And I thought of all the summers

That I paced that porch and swore I’d die of boredom there

And I thought of what I’d give to feel another summer linger

Where a day feels like a year

Then the door flew open, and my mother’s voice was laughing

As she called back to my daddy, «come and look who’s here»

And I thought about years

Мен үйге Рождествоға бардым

Мен өскен үйге 

Осы жылдардан кейін оралу бір нәрсе болды

Мен Монтерей көшесімен жүрдім

Және мен аздап қайғы-қасіретті сезіндім

Мен солға бұрылғанымда, үй пайда болды

Мен сол тербелетін орындыққа қаттым

Қысқы күн сәулесі экрандалған подъезде қисайған жер

Мен саяқ ағаштың жанынан қарап тұрдым

Мен туылған күні әкем отырғызды

Және мен уақыт өте баяу жүремін

Мен әрбір сәтті соңғы жасадым

Мен жылдар туралы ойладым

Олар сонша ұзақ алады

Және олар өте жылдам жүреді

Көшенің арғы жағында Рэндолдың үлкен қызы үйге келген болуы керек

Оның екі баласы ауладағы әткеншектердің жанына қардан адам жасады

Мен Рэндол қарт туралы ойладым

Және оның жаңа жылдық әшекейлері

Ол оларды ерте көктемге дейін қалай қалдырды

Мен барлық жазды ойладым

Мен сол подъезде жүріп, сол жерде зерігуден өлемін деп ант бердім

Мен басқа жазғы ішімдікті сезінетін нәрсені ойладым

Бір күн бір жыл болатын қайда

Сол кезде есік ашылып, анамның даусы күлді

Ол әкеме қайта қоңырау шалған кезде: «Кел, мұнда кім бар?»

Мен жылдар туралы ойладым